Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1913 E. 2015/5852 K. 30.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1913
KARAR NO : 2015/5852
KARAR TARİHİ : 30.11.2015

Tebliğname No : 1 – 2015/81985
MAHKEMESİ : Batman 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 26/12/2013, 2013/36 (E) ve 2013/409 (K)
SUÇ : Kardeşini öldürmeye teşebbüs, uyuşturucu madde ticareti yapma, 6136 sayılı Yasaya aykırılık.

1) Sanığa kardeşini kasten nitelikli öldürmeye teşebbüs suçu nedeniyle verilen ağırlaştırılmış müebbet hapis cezasının teşebbüs nedeniyle TCK’nun 35/2. maddesi gereğince indirilerek alt sınırdan ceza tayini ile 13 yıl hapis cezası belirlenmesinde isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki (1) nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .. ..’ın mağdur .. ..’ı kasten nitelikli öldürmeye teşebbüs, uyuşturucu madde ticareti yapma, 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş; incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında bu madde ile yapılan uygulama yapılamayacağı gözetilmeksizin, yazılı biçimde karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına, yargılama aşamasında yapılan yargılama gideri terkin miktarının altında kaldığından bu hususta karar verilmesine yer olmadığına, hüküm fıkrasının TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine” şeklinde karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA, 30/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.