YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/183
KARAR NO : 2015/4255
KARAR TARİHİ : 02.07.2015
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
1-) Sanığın aksi ispatlanmayan savunması ve mağdurun ilk ifadesinde daha önceki bir kavgadan sözetmesi karşısında, TCK’nun 29. maddesinin uygulanmasına dair mahkemenin kabul ve gerekçesinde isabetsizlik görülmemiştir.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’nın mağdur …’a yönelik eyleminin sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafîinin sübuta, temel cezanın alt sınırdan tayin edilmesi gerektiğine, verilen cezada TCK’nun 50 ve 51. maddeleri ile CMK’nun 231. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen, Cumhuriyet Savcısının TCK’nun 29. maddesinin uygulanmaması gerektiğine ilişen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay tarihinden önce mağdur …’in kahvede oyun oynayan sanık …’i darp ettiği, olay günü sanığın bu nedenle arasında husumet bulunan mağduru merdivenlere doğru iteklediği, yere düşen mağdurun merdivenlerden yuvarlanarak sol parietal kemikte, pelvis iliak kanatta ve sol hemitoraks 3. 4. ve 5. kotlarda kırık oluşacak ve hayati tehlikeye neden olacak şekilde yaralandığı olayda;
A-) Uyap işletim sistemi üzerinden alınan nüfus kayıt örneğine göre mağdurun 02.05.2013 tarihinde öldüğünün anlaşılması karşısında, mağdurun ölümü ile sanığın eylemi arasında illiyet bağı bulunup bulunmadığı konusunda Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kurulu’ndan rapor alınarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
B-) Kabule göre de;
a-) Adli Tıp Uzmanı Dr. … tarafından düzenlenen 24.04.2009 tarihli raporda, mağdurun medikal tedavi ile takip edilmek üzere taburcu edildiğinin belirtilmesi, 22.11.2012 tarihli oturumda mağdurun bir ayağının kesik vaziyette ve tekerlekli sandalyeyle geldiğinin Mahkemece gözlemlenmesi karşısında, yaralanmanın duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına yada işlevinin yitirilmesine neden olup olmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu’ndan TCK’nun 86 ve 87. maddeleri kapsamında rapor aldırılması ve sonucuna göre hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
b-) Sanık …’in, merdivenlerden mağduru itekleyerek eyleminin sonucunu bilerek ve isteyerek doğrudan kasıtla gerçekleştirdiği halde yanılgılı değerlendirme ile verilen cezada TCK’nun 21/2. maddesi uyarınca indirim yapılması,
c-) 5237 sayılı TCK’nın 61/1. maddesi uyarınca; suçun işleniş biçimi, suçun işlendiği zaman ve yer, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı, failin kasta dayalı kusurunun ağırlığı, failin güttüğü amaç ve saiki nazara alınarak aynı Yasanın 86/1. maddesindeki temel cezanın üst sınırdan verilmesi yerine yazılı şekilde 1 yıl 6 ay olarak belirlenmesi,
d-) Sanığın geçmişi, sosyal ilişkileri ve fiilden sonraki davranışları da gözetilerek değerlendirme yapılması yerine, sadece “ duruşmalardaki iyi hali” şeklindeki yeterli olmayan gerekçeyle TCK’nun 62. maddesinin uygulanması, Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafii ve Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükmün CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 02/07/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.