YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1770
KARAR NO : 2016/589
KARAR TARİHİ : 16.02.2016
MAHKEMESİ : 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 29/11/2013, 2012/127 (E) ve 2013/771 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık,
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-Sanık . müdafiinin, yasal süresinden sonra olan duruşmalı inceleme isteminin CMUK’nun 318. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2-Sanık. mağdur . karşı; sanık . mağdur. karşı, kasten yaralama ile sanık . 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan temyiz incelemesinde,
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık . mağdur . karşı kasten yaralama, sanık. mağdur . karşı kasten yaralama ile sanık .6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasıfları tayin edilmiş,takdire ilişen cezayı azaltıcı sebep takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, müdafiilerinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Yasanın TCK’nun 53. maddesindeki iptal edilen bölümleri nazara alındığında,mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkralarındaki 5237 sayılı Yasanın TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümleri “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine”şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA),
– Sanık ., maktül . kasten öldürme ve mağdur . kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan temyiz incelemesinde ise:
Oluşa ve dosya içeriğinde göre,maktül ile mağdur sanık . de aralarında bulunduğu yedi kişilik arkadaş grubunun daha önceden yaşanan bir olayın hesabını sorma gerekçesiyle mağdur sanık . ve mağdur . de bulunduğu kafeye yanlarında kesici aletlerle geldikleri,ancak önceki olayla ilgili kimseyi bulamadıkları, maktülün, mağdur. dışarıya çıkmasını istediği, . ise çıkmadığı, yaşanan tartışmanın kafe sahibi tarafından yatıştırıldığı, maktül ve arkadaşları kafeden çıkmak üzereyken içeriden laf atıldığı bunun üzerine, maktülün tekrar içeriye girdiği yanındaki kesici aleti çıkardığı, gruptaki arkadaşlarının da kesici aletlerini çıkartarak içeride bulunanlara saldırdıkları, saldırı sırasında .,. basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde sırtından yaralaması üzerine, . de bıçakla . basit şekilde yaraladığı, . yere düştüğü,bu sırada maktülün . doğru yönelerek elindeki kesici aleti vurmak için havaya kaldırıp hamle yaptığı esnada, bu saldırıyı defetmek için elinde bulunan bıçakla, maktülü göğsünden tek darbeyle yaraladığı, maktül tarafın olay yerinden kaçtığı, . kaldırıldığı hastanede aldığı bıçak darbesinin etkisiyle öldüğü olayda,
A- Sanık ., maktül . ve mağdur . kaynaklanan kendisine yönelmiş, gerçekleşen ve tekrarı muhakkak olan haksız saldırıyı o anki hal ve koşullara göre ve orantılı biçimde defetmek amacıyla eylemini meşru savunma koşulları altında gerçekleştirdiği anlaşılmakla, hakkında 5237 sayılı TCK’nun 25. ve 5271 sayılı CMK’nun 223/2-d maddeleri uyarınca beraatine karar verilmesi gerekirken yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
B-Kabule göre de,Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Yasanın TCK’nun 53. maddesindeki iptal edilen bölümleri doğrultusunda sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Yasaya aykırı olup,sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden,hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (BOZULMASINA) 16.02.2016 gününde oybirliği ile karar verildi.