Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1756 E. 2016/591 K. 16.02.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1756
KARAR NO : 2016/591
KARAR TARİHİ : 16.02.2016

SUÇ : Olası kastla yaralama, 6136 sayılı Kanuna aykırılık.

TÜRK MİLLETİ ADINA

1- Sanık … hakkında, mağdur . yönelik kasten yaralama suçundan doğrudan verilen 2.240.TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK’nun 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından, müdafiinin temyiz talebinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2- Sanık … hakkında, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan temyiz incelemesinde,
A- 5271 sayılı CMK’nun 231/11. maddesinde belirtilen “Denetim süresi içinde kasten yeni bir suç işlemesi veya denetimli serbestlik tedbirine ilişkin yükümlülüklere aykırı davranması halinde, mahkeme hükmü açıklar. Ancak mahkeme, kendisine yüklenen yükümlülükleri yerine getiremeyen sanığın durumunu değerlendirerek; cezanın yarısına kadar belirleyeceği bir kısmının infaz edilmemesine ya da koşullarının varlığı halinde hükümdeki hapis cezasının ertelenmesine veya seçenek yaptırımlara çevrilmesine karar vererek yeni bir mahkumiyet hükmü kurabilir.” hükmü karşısında, denetim süresi içinde kasıtlı bir suç işleyen sanık hakkında, hapis cezasının ertelenmesinin mümkün olmamasına rağmen, yazılı şekilde hapis cezasının ertelenmesine karar verilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
B- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ., 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin edilmiş, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebep takdir kılınmış,savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilerek reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı Yasanın TCK’nun 53. maddesindeki iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı Yasanın TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün ”Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 16.02.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.