YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1677
KARAR NO : 2015/4894
KARAR TARİHİ : 15.10.2015
Tebliğname No : 1 – 2014/92728
MAHKEMESİ : Elazığ 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 05/02/2014, 2014/8 (E) ve 2014/27 (K)
SUÇ : Kasten tmek, 6136 sayılı Kanuna muhalefet etmek
1- a) Sanık müdafiinin bir haftalık yasal süreden sonra gerçekleşen duruşmalı inceleme isteminin, ceza miktarları da dikkate alınarak CMUK’nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, onsekiz yaşından büyük olan ..’e karşı işlenen suçla ilgili olarak, suçtan doğrudan zarar görmeyen ..’in babası ..’ın davaya katılma hakkı bulunmayıp verilen katılma kararı da yok hükmünde olduğundan, ..’ın gerekçeli karar başlığında katılan olarak gösterilmesi, mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası olarak kabul edilmiş,
b) Kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümde, TCK’nun 81 ve 35. maddeleri uyarınca belirlenen 13 yıl 6 ay hapis cezasında, aynı Kanun’un 29. maddesi uyarınca ¼ oranında indirim yapılırken 10 yıl 1 ay 15 gün hapis cezası yerine hesap hatası sonucu 9 yıl 13 ay 15 gün şeklinde eksik ceza tayini ise karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
II-)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’nın, katılan ..’i kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebinin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafilerinin “suç vasfının belirlenmesinde hata
yapıldığına, ceza miktarının fazla olduğuna, TCK’nun 62. maddesinin uygulanması gerektiğine” vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
-Elazığ 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 2009/807 E., 2010/115 K. sayılı ilamıyla 6000 TL para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulandığı belirtilmiş ise de; söz konusu kararın hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin olduğu ve CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca sanık hakkında bir hukuki sonuç doğurmayacağı, adli sicil kaydına göre Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/603 E., 2012/13 K. sayılı ve 12.01.2012 tarihli ilamı ile 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilmiş olan 6000 TL adli cezasına ilişkin hükümlülükten dolayı tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
-6352 sayılı Kanun’un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nun 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen “Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106.ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir” şeklindeki hükmü dikkate alınmadan, 8 TL yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkralarında yer alan tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Elazığ 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 2011/603 E., 2012/13 K. sayılı ve 12.01.2012 tarihli ilamı ile 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan verilmiş olan 6000 TL adli cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünden dolayı sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına”, yargılama giderleri ile ilgili kısmın ise “8 TL olan yargılama giderinin inceleme tarihi itibariyle 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106.maddesindeki terkin edilmesi gereken tutardan daha az olması nedeniyle 5271 sayılı CMK’nun 324/4. maddesi gereğince Devlet hazinesine yüklenmesine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, verilen cezaların süresi ve tutukluluk tarihi dikkate alınarak tahliye talebinin REDDİNE, 15/10/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.