YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1650
KARAR NO : 2015/6227
KARAR TARİHİ : 16.12.2015
Tebliğname No : 1 – 2014/104800
MAHKEMESİ : Gaziantep 6. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 26/11/2013, 2012/118 (E) ve 2013/412 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, hakaret
TÜRK MİLLETİ ADINA
1) Sanık N.. G.. hakkında zincirleme hakaret suçundan kurulan hükümde doğrudan verilen adli para cezası miktarına göre kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından suç vasfına yönelik olmadığı anlaşılan müdafiinin temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık N.. G..’in maktul K.. G..’i kasten öldürme, sanık A.. G..’in katılanlar H.. G.. ve F… G..’i ayrı ayrı kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezaları azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, sanık A.. G.. hakkında kasten öldürmeye iştirak, sanık N.. G.. hakkında kasten yaralama suçlarından elde edilen delillerin hükümlülüklerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden katılan S.. G.. vekilinin haksız tahrik uygulanmasına, delillerin değerlendirilmesine, A.. G.. yönünden sübuta, katılanlar H.. G.. ve F.. G.. vekilinin kasten yaralamayla ilgili suç vasfına, sanık Nihat yönünden sübuta, sanık A.. G.. müdafiinin sübuta, sanık N.. G.. müdafiinin yasal savunmaya vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 24.11.2015 günlü Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulamalar ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; katılanlara atanan zorunlu müdafii ücretlerinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkralarında yer alan 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine” şeklinde, yine hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, 1122.TL zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına ve yargılama gideri toplamının 352.TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 16/12/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.