YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1606
KARAR NO : 2015/4738
KARAR TARİHİ : 07.10.2015
1-A-) Cumhuriyet Savcısının sanıklar aleyhine olan temyiz talebinin vazgeçme nedeniyle reddine karar verilmiştir.
B-) 28.05.2013 tarihinde hükmün katılan sanık M.. S.. ve müdafıinin yüzüne karşı tefhim edildiği, 30.05.2013 tarihinde sanık M.. S..’ın cezaevinden yazdığı dilekçe ile hapis cezasının tastik edilmesini istediği, katlan sanık M.. S.. müdafıinin 03.06.2013 tarihinde “müşteki sanık” sıfatıyla hükmü temyiz ettiği ve müdafıinin temyiz dilekçesinin katılan sanık M.. S..’a açıkça karşı çıkıp çıkmaması hususunda meşruhatla tebliğ edildiği, katılan sanık Mustafa’nın müdafıinin temyizine karşı çıktığına dair bir beyanda bulunmadığı, bu kapsamda sanık M.. S..’ın cezaevinden gönderdiği dilekçe ile cezasının onaylanmasına ilişkin istemi, Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 05.02.2008 gün ve 2008/1-9-15 sayılı kararı uyarınca, temyiz isteminden vazgeçme niteliğinde kabul edildiğinden, müdafıinin temyizi nedeniyle M.. S..’ın “katılan” sıfatıyla sanıklar İlyas, Harun ve Hilmi’nin kasten yaralama suçundan verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararlar ile hakaret suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümleri, sanık Mahmut Sami’nin ise “sanık” sıfatıyla yaptığı temyiz itirazı nedeniyle, sanık Mahmut Sami hakkında mağdurlar Harun ve Hilmi’ye yönelik kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri ile sanık Mahmut Sami hakkında mağdurlar İlyas, Harun ve Hilmi’ye yönelik zincirleme şekilde hakaret suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmü temyiz ettikleri anlaşılmakla,
a-) Sanıklar İlyas, Harun ve Hilmi’nin mağdur M.. S..’a yönelik kasten yaralama suçlarından verilen “hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına” dair kararlar, 5271 sayılı CMK.nun 231/12.maddesi uyarınca itiraz yoluna tabi olup, temyizi olanaklı olmadığından inceleme dışı bırakılmıştır.
b-) Sanık Mahmut Sami hakkında mağdurlar İlyas, Harun ve Hilmi’ye yönelik zincirleme şekilde hakaret suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükmü temyizinde hukuki yararı bulunmadığından, sanık müdafıinin bu hükümlerin gerekçesine yönelik olmayan temyiz isteminin CMUK.nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2-) Sanıklar İlyas, Harun ve Hilmi’nin mağdur M.. S..’a yönelik hakaret suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümler ile sanık Mahmut Sami’nin mağdurlar Harun ve Hilmi’ye yönelik kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri ile sınırlı olarak yapılan temyiz incelemesinde;
A-) Sanık Mahmut Sami’nin mağdurlar Harun ve Hilmi’ye yönelik kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri yönünden;
Oluşa ve dosya kapsamına göre; Olay günü sanık Mahmut Sami ile arkadaşı M.. S..’ın araba ile caddede gezdikleri sırada yolda yürümekte olan mağdurlar Harun ve Hilmi ile onların arkadaşı İlyas’ı gördükleri, sanık ile mağdurlar arasında trafiğin akışı konusunda tartışma çıktığı, tartışma sırasında sanık Mahmut Sami ile mağdurların birbirlerine hakaret etmeleri üzerine kavga etmeye başladıkları, kavga sırasında mağdurların sanığa yumrukla vurup onu basit tıbbi müdahale ile giderilecek düzeyde yaralamaları üzerine sanık Mahmut Sami’nin de mağdurları basit tıbbi müdahale ile giderilecek düzeyde yaraladığı olayda; İlk haksız haraketin kimden geldiğinin belirlenememesi ve tarafların birbirlerine yönelik hakaret ve basit düzeyde yaralama eylemlerinden ibaret haksız eylemleri nedeniyle sanık hakkında asgari düzeyde haksız tahrik indirimi yapılması yerine yazılı şekilde 1/3 oranında indirim yapılarak eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
B-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık Mahmut Sami’nin mağdurlar Harun ve Hilmi’ye yönelik kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, eleştiri nedeni saklı kalmak kaydıyla tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar İlyas, Harun ve Hilmi’nin mağdur M.. S..’a yönelik hakaret suçlarının karşılıklı olduğu kabul ve takdir kılınarak TCK.nun 129/3 ve CMK.nun 223/4-c maddeleri gereğince ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Mahmut Sami müdafıinin sübuta, TCK.nun 50,51 ve CMK.nun 231. maddalerinin uygulanması gerektiğine, vesaireye ilişen, katılan Mustafa vekilinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanıklar İlyas, Harun ve Hilmi’nin mağdur M.. S..’a yönelik hakaret suçlarından verilen ceza verilmesine yer olmadığına dair hükümler ile sanık Mahmut Sami’nin mağdurlar Harun ve Hilmi’ye yönelik kasten yaralama suçlarından verilen mahkumiyet hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 07/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.