Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1591 E. 2015/5899 K. 02.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1591
KARAR NO : 2015/5899
KARAR TARİHİ : 02.12.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/90002
MAHKEMESİ : Bakırköy 11. Ağır Ceza Mahkemesi
KARAR VE NO : 27/12/2013, 2009/20 (E) ve 2013/522 (K)
SUÇLAR : Kasten öldürme, suç delillerini yoketme, genel güvenliğini kasten tehlikeye sokma, suçu bildirmeme, 6136 sayılı Yasaya aykırılık

TÜRK MİLLETİ ADINA

1-) Katılanlar M.. A.., İ… A…. ve Ö… A…’ın sanık M.. Y.. hakkında “suçu bildirmeme”, sanıklar G.. A.. ve T… A… hakkında “suçu bildirmeme” ve ” suç delillerini yok etme”, sanık E.. Y.. hakkında “genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması” ve “6136 sayılı Kanuna muhalefet” suçlarından açılan kamu davasına katılma ve kurulan hükümleri temyiz etme yetkileri bulunmadığından, vekillerinin bu suçlara ilişkin temyiz isteminin,
CMUK’nun 317. maddesi uyarınca (REDDİNE), karar verilmiştir.
2-) Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun dairemizce de benimsenen 10.02.2004 tarih ve 4-296/27 sayılı kararı gereğince kısa kararda yargılama giderinin miktarı gösterilmemiş ise de; sanık G.. A..’dan alınmasına karar verilmesi ve gerekçeli kararda da denetime imkan verecek şekilde yargılama giderlerinin ayrıntılı olarak gösterilmesi karşısında, kısa karardaki eksiklik, mahallinde düzeltilebilir görülerek bozma nedeni yapılmamıştır.
3-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık G.. A..’ın maktul E.. A..’ı “kasten öldürme” suçunun sübutu kabul, kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdir indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık E.. Y..’ın maktul E.. A..’ı “kasten öldürme” suçundan elde edilen delillerin hükümlülüğüne yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılanlar vekilinin sanık E.. Y..’ın maktul Erol A…’ı kasten öldürdüğüne, sanık G.. A..’ın haksız tahrik hükümlerinden yararlandırılmaması gerektiğine ilişen, sanık G.. A.. müdafiinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmalı incelemede sübuta, eksik soruşturmaya yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle;
24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesindeki iptal edilen hususlar gözetildiğinde, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, sanık G.. A.. hakkında kasten öldürme suçundan kurulan hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK.’nın 53. maddesinin uygulamasına ilişkin bölümün çıkartılarak yerine, “24.11.2015 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan Anayasa Mahkemesi’nin 08.10.2015 tarih 2014/140 Esas, 2015/85 karar sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3 maddelerinin tatbikine” ibaresinin eklenmesine karar verilmek (DÜZELTİLEN), kısmen re’sen de temyize tabi olan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 02.12.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.
02/12/2015 gününde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ….’nın huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık G.. A.. müdafii Avukat ……’ın yokluğunda 10/12/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.