Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1346 E. 2015/2444 K. 20.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1346
KARAR NO : 2015/2444
KARAR TARİHİ : 20.04.2015

Tebliğname No : 1 – 2015/62948
MAHKEMESİ : Ordu Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 02/05/2012, 2011/50 (E) ve 2012/116 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs etmek, kasten yaralama

1)Sanık hakkında mağdur yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsten kurulan mahkumiyet hükmünde; Oluşa ve dosya içeriğine göre, sanık ve akrabalarının olay gecesi eğlenmek için mağdurlar çalışmış oldukları içkili restauranta gittikleri, işyeri çalışanları ile sanık ve akrabaları arasında ilk haksız hareketin kimden geldiğinin tespit edilemediği kavga ortamında sanığın eline geçirdiği bıçakla o sırada kalabalığın yakınında bulunan ve kendisi gibi eğlenme amaçlı olay yerine gelen mağdur saldırdığı ve onu 1 tanesi yüz bölgesinde olup yüzde sabit iz niteliğinde olan, diğer 3 tanesi ise batın ve göğüs bölgelerinde olup organlarından birisinin işlevinin sürekli olarak yitirilmesi niteliğinde olan dalağın alınmasına, pankreas ve kalın bağırsak yaralanmalarına neden olacak şekilde toplam 4 bıçak darbesi ile yaraladığı, batına ve toraksa nafiz olan 3 adet yaralanmasının da ayrı ayrı mağdurun hayati tehlike geçirmesine neden olduğu olayda;
a)Teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nın 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek üst sınırdan ceza tayini yerine yazılı şekilde 10 yıl hapis cezasına hükmolunması,
b)Mağdurdan sanığa yönelen ve haksız tahrik teşkil eden herhangi bir söz veya davranış bulunmadığı halde yazılı şekilde sanık hakkında haksız tahrik hükümlerinin uygulanması,
Suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2)Sanık hakkında mağdur yönelik kasten yaralama suçundan verilen doğrudan 3.000 TL’nin altında adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü, hüküm tarihinde yürürlükte bulunan CMUK’nun 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından sanık müdafiinin temyiz talebinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
3)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık mağdur yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüsü ile mağdur yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, eleştiri sebebi saklı kalmak kaydıyla kusurluluğu etkileyen sebeplerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, sanık hakkında kasten yaralama suçundan verilen adli para cezası kesinlik sınırı içerisinde bulunduğundan, sanık temyiz isteminin reddine dair mahkemenin 30.07.2012 tarihli ek kararının usul ve yasaya uygun olduğu değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan sanık Güven’in temyiz talebinin reddine, sanık müdafiinin meşru savunmaya yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 20/04/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.