YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/132
KARAR NO : 2015/4174
KARAR TARİHİ : 29.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık

Mağdur….’ın duruşmada davaya katılma isteği konusunda herhangi bir karar verilmemiş ise de; Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/10/2010 tarih ve 2010/149-205 sayılı kararında belirtildiği üzere, ilk derece mahkemesinde ileri sürülüp karara bağlanmayan katılma isteğinin, temyiz incelemesi sırasında herhangi bir inceleme ve araştırma yapılmasını gerektirmiyorsa, karara bağlanması mümkün olduğundan, 5271 sayılı CMK’nun 237/2 maddesi gereğince, suçtan zarar gören ……’ın kamu davasına katılmasına karar verildikten sonra yapılan incelemede;
1) Sanık … müdafiinin 1 haftalık yasal süreden sonra gerçekleşen temyiz talebinin CMUK’nun 317, katılanın duruşmalı inceleme isteme yetkisi bulunmadığından, vekilinin bu husustaki isteminin ise aynı Kanunun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiş, sanık …. hakkındaki hüküm katılan vekilinin temyiziyle sınırlı olarak incelenmiştir.
2) Suç konusu bıçağın saldırı amacıyla bulundurulmasına ve soruşturma aşamasında Cumhuriyet Savcısı tarafından yaptırılan incelemenin mahiyetine göre 6136 sayılı Kanunun 15/4. maddesinin uygulanmasına dair mahkemenin kabul ve gerekçesinde herhangi bir isabetsizlik görülmediğinden, tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
3)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık….’in maktül …’ı kasten öldürme ve 6136 sayılı Kanuna aykırılık, sanık …’in maktül ….’a yönelik kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, sanık … yönünden takdire ve tahrike, sanık … yönünden ise takdire ilişen cezaları azaltıcı indirim sebeplerinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanıklar …….hakkında maktül …’a yönelik kasten öldürme suçlarından elde edilen delillerin hükümlülüklerine yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık …. müdafiinin meşru savunmaya, 6136 sayılı Kanuna aykırılık suçunun oluşmadığına; Katılan vekilinin beraatlerin hatalı olduğuna, sanık…’in kasten öldürmeden sorumlu tutulması gerektiğine, sanık ….’e verilen cezanın az olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A) Sanık… hakkındaki mahkumiyet hükümleri ile sanıklar… ve … hakkında maktül ….’a yönelik kasten öldürme suçundan kurulan beraat hükümlerine yönelik temyizlerin incelenmesinde;
Sanık ….’in adli sicil kaydında yer alan doğrudan adli para cezasına ilişkin ve kesin nitelikteki hükmün tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, bu sanık ile ilgili hükmün 1 nolu bendinin 6. paragrafı ile 2 nolu bendinin 5. parağrafının hükümlerden tümüyle çıkarılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN mahkumiyet hükümleri ile beraate dair hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
B) Sanık … hakkında maktül …’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmü ile ilgili temyizlere gelince;
a- …’in, haksız tahrik altında maktül …’ı bıçaklama eylemi bittikten sonra olay yerine gelerek yerde yaralı vaziyette yatan ve kendini savunamayacak durumda bulunan maktüle sopayla vuran bu sanığın eyleminde, maktülden kaynaklanan, sanığa yönelmiş haksız fiil olarak nitelendirilebilecek herhangi bir söz ve davranış bulunmadığı halde, oluşa uygun düşmeyen gerekçeyle yazılı şekilde TCK’nun 29. maddesinin uygulanması,
b- Kasıtlı suçtan hapis cezasına mahkumiyetin kanuni sonucu olarak kazanılmış hakka da konu teşkil etmeyen TCK’nun 53. maddesindeki güvenlik tedbirlerine hükmedilmemesi,
Kanuna aykırı, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 29/06/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.