Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1293 E. 2015/1462 K. 16.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1293
KARAR NO : 2015/1462
KARAR TARİHİ : 16.03.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama ve bu suça yardım.

TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanıklar .. ve .. hakkında mağdurlar .., .. ve ..’a yönelik kasten yaralama suçlarından mahkumiyetlerine dair Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 30.10.2012 gün, 2012/227 esas ve 2012/305 karar sayılı hükümlerin sanıklar müdafiileri tarafından temyizi üzerine, dairemizin 28.04.2014 gün, 2013/4063 esas ve 2014/2665 karar sayılı ilamı ile onanmasına karar verildiği, dairemiz kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23.02.2015 gün ve 2015/13758 sayılı yazısı ile “sanık ..’in tekerrüre esas kabul edilen ilamın suç tarihinde 18 yaşından küçük olması nedeniyle hakkında mağdurlar .., .. ve ..’a yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde TCK’nun 58/5. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanmasının hatalı olduğuna ve bu nedenle söz konusu hükümlerden tekerrür uygulamalarının çıkartılarak hükümlerin düzeltilerek onanması gerektiği” gerekçesi ile itirazda bulunulduğu; 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Kanunun 99. maddesiyle, 5271 sayılı Kanunun 308. maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 5. madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosyanın dairemize gönderilmiş olduğu anlaşılmakla, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçesi yerinde görülmekle İTİRAZIN KABULÜNE, dairemizce sanıklar .. ve .. hakkında mağdurlar .., .. ve ..’a yönelik kasten yaralama suçlarına ilişkin olarak verilen 28.04.2014 gün, 2013/4063 esas ve 2014/2665 sayılı kararının KALDIRILMASINA, karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
1)Sanık .. müdafiinin ceza miktarı itibari ile yasal şartları taşımayan ve süresinden sonra gerçekleşen duruşmalı inceleme talebinin CMUK’nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2)Oluşa ve dosya içeriğine göre; mağdur .. ile oğulları olan mağdurlar .. ve .. otomobille bir kutlamadan döndükleri, arkadaş olan sanıklar .. ve .. ise ..’un kullanımında olan otomobille yanlarından geçtiği, yolun kullanımı konusunda taraflar arasında anlaşmazlık olduğu, çıkan kavgada sanık .. mağdurlar .., .. ve .. bıçakla yaraladığı, sanık .. de .. bıçak kullandığı aşama da dahil olmak üzere tüm safhalarda mağdurlara yumruk atarak .. yanında kavgaya dahil olduğu olayda; Suç üzerinde sanık … ile birlikte hakimiyet kuran sanık Tamer’in kasten yaralama suçlarına fail olarak katıldığı anlaşıldığı halde; yardım eden olarak kabulüyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .. mağdurlar .., .. ve .. kasten yaralama suçları ile sanık .., sanık ..’un kasten yaralama suçlarına yardımının sübutu kabul, eleştiri sebebi saklı kalmak kaydıyla oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık .. müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanık .. müdafiinin sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık .. hakkında mağdurlar .., .. ve .. kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinde, tekerrüre esas teşkil ettiği kabul edilen Ankara 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 03.06.2009 tarih, 2007/209 Esas ve 2009/187 Karar sayılı ilamında suç tarihi itibariyle sanığın 18 yaşını doldurmadığı ve TCK’nun 58/5. maddesi uyarınca tekerrür uygulamasına esas teşkil edemeyeceği gözetilmeden yazılı şekilde sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanması, kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasının mahsus bölümlerinden tekerrür uygulamalarına ilişkin bölümlerin çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 16/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.