Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1289 E. 2015/2458 K. 20.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1289
KARAR NO : 2015/2458
KARAR TARİHİ : 20.04.2015

Tebliğname No : KD – 2015/38222
MAHKEMESİ : Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 10/05/2006, 2002/269 (E) ve 2006/139 (K)
SUÇ : Nitelikli yağmaya teşebbüs, yağma maksadıyla öldürmeye teşebbüs, gündüzleyin konut dokunulmazlığını ihlal.

Sanık , 15.07.2005 tarihinde işlemiş olduğu yağma amacıyla öldürmeye teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK’nun 82/1-h, 35. maddeleri uyarınca 20 yıl hapis, nitelikli yağmaya teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK’nun 149/1-a-d, 35. maddeleri uyarınca 7 yıl 6 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, adli sicil kaydındaki Nevşehir Ağır Ceza mahkemesinin 2002/171 esas, 2003/7 karar sayılı ilamı nedeniyle hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına dair Nevşehir Ağır Ceza mahkemesinin 10.05.2006 gün esas 2005/269, karar 2006/139 sayılı kararının sanık müdafii tarafından temyizi üzerine yapılan inceleme sonucunda Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 28.04.2008 gün, esas 2007/2819, karar 2008/3405 sayılı ilamı ile hükmün düzeltilerek onanmasına karar verildiği; Dairemizin kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17.02.2015 gün ve 2015/38222 sayılı yazısı ile “sanığın, tekerrüre esas alınan önceki mahkumiyetine konu suç tarihinde 18 yaşından küçük olması nedeni ile hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağı” gerekçesi ile itirazda bulunulduğu; 5271 Sayılı CMK’nun 308. maddesinin 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Kanun’un 99.maddesiyle eklenen 2.ve 3. fıkraları uyarınca yapılan incelemede; Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle İTİRAZIN KABULÜNE, sanık hakkında yağma amacıyla öldürmeye teşebbüs ve nitelikli yağmaya teşebbüs suçlarından Dairemizce verilen 28.04.2008 gün, esas 2007/2819, karar 2008/3405 sayılı düzelterek onama kararının KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü: Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık , yağma amacıyla öldürmeye teşebbüs ve nitelikli yağmaya teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçlarının niteliği tayin, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafıinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede sübuta, delillerin hatalı değerlendirildiğine, sanığın öldürme kastı bulunmadığına, teşdit sebebi bulunmadığına, haksız tahrik bulunduğuna vesaireye yönelen temyiz itirazlarının reddiyle; sanığın, tekerrüre esas alınan Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 16.01.2003 gün, esas 2002/171, karar 2003/7 sayılı mahkumiyet kararına konu suçu işlediği tarihte 18 yaşından küçük olduğu ve başkaca bir mahkumiyetinin de bulunmadığı anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK’nun 58/5 maddesi uyarınca sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanamayacağının gözetilmemesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanığın yağma amacıyla öldürmeye teşebbüs ve nitelikli yağmaya teşebbüs suçları ile ilgili hüküm fıkralarındaki “sanık tekerrüre esas Nevşehir Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/171 E, 2003/7 K. nolu ilamı ile Yargıtay 5.Ceza Dairesinin 30.06.2003 tarih ve 2003/1494-4231 sayılı ilamı ile 30.06.2003 tarihinde kesinleşmiş mahkumiyeti bulunduğundan 5237 sayılı yasanın 58/1,2-b, 6 madde ve fıkraları gereği yasal koşulları oluşmakla sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, 5237 sayılı yasanın 58/7,8 m. ve 5275 sayılı Yasanın 108/4 maddelerine göre mükerrir olan sanık hakkında cezasının infazından sonra takdiren iki yıl denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına, denetim süresi içinde sanığa rehberlik edecek bir sosyolog görevlendirilmesine” ibaresinin çıkartılmasına karar verilmek suretiyle CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN ve kısmen re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/04/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.