Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1273 E. 2015/2242 K. 13.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1273
KARAR NO : 2015/2242
KARAR TARİHİ : 13.04.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/144567
MAHKEMESİ : Uşak 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 22/01/2014, 2013/260 (E) ve 2014/24 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, görevi yaptırmamak için direnme

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuklar mağdur yönelik eylemleri ile suça sürüklenen çocuk mağdur yönelik görevi yaptırmamak için direnme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suça sürüklenen çocuk mağdur yönelik görevi yaptırmamak için direnme suçunun niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden yaş küçüklüğünün nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin sübuta, suç niteliğine, suça sürüklenen çocuk ve müdafiilerinin eksik incelemeye, sübuta, suç niteliğine, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
1)Suça sürüklenen çocuk . hakkında mağdur yönelik görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA),
2)Suça sürüklenen çocuklar hakkında mağdur yönelik kasten öldürme suçuna teşebbüslerinden kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan incelemede;
A)Mağdur’un 11.11.1995 doğumlu olup, suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük ve 5237 sayılı TCK’nun 6/1-b maddesi gereğince çocuk olduğu anlaşılmakla, suça sürüklenen çocuklar hakkında kurulan hükümlerde temel cezaların TCK’nun 82/1-e maddesi uyarınca belirlenmesi gerektiği düşünülmeden, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek yazılı şekilde 81. madde ile uygulama yapılması,
B)Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince suça sürüklenen çocuklar için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin suça sürüklenen çocuklardan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,Bozmayı gerektirmiş olup, suça sürüklenen çocuk ve müdafiileri ile suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden, hükümlerin CMUK’nun 326/son maddesi gözetilmek kaydıyla kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), tayin olunan cezanın miktarı itibariyle suça sürüklenen çocuk tahliye talebinin REDDİNE, 13/04/2015 gününde oy birliği ile karar verildi.