Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1260 E. 2015/5316 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1260
KARAR NO : 2015/5316
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

Sanıklar M.. C.., M.. S.. ve S.. S.. hakkında mağdur İ..’i kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçları yönünden yapılan incelemede;
1) Oluşa ve dosya kapsamına göre, olay tarihinde sanıkların ve mağdurun kullandığı baz istasyonlarının olay günündeki konumları ve kapsama alanlarına ilişkin bilgilerin ilgili telefon şirketlerinden sorulup getirtildikten sonra,
a) Sanıkların olay günü bulunduklarını iddia ettikleri yerlerin, kullandıkları cep telefonlarının HTS raporlarındaki sinyal alış verişi yaptığı baz istasyonları ile uyumlu olup olmadığı;
b) Mağdur anlatımları ve sanık savunmalarının denetimi bakımından, olayın gerçekleştiği yerde olay günündeki şartlar gözetilerek, sanıklar ile mağdurun hazır edilmek suretiyle tatbiki ve temsili keşif yapılarak, olay esnasında tarafların bulundukları konumlar, kovanların düştükleri yerler ile tarafların bulunduğu yerden mağdurun sanıkları teşhis etme imkanıın bulunup bulunmadığı tespit edildikten sonra, sanıkların hukuki durumlarının tespiti gerekirken,
Yazılı şekilde eksik soruşturma ile karar verilmesi,
2) Kabule görede;
Sanıklar M.. ve S.. hakkında TCK’nun 58. maddesi ile uygulama yapılırken,
a)Sanık M.. C..’ın adli sicil kaydında yer alan mahkumiyetlerden en ağırı olan Edremit 3. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 01/07/2008 tarihinde kesinleşen E.2007/280 ve K.2008/63 sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, diğer bir kısım ilamların da tekerrüre esas gösterilmesi;
b) Sanık S.. S..’nın adli sicil kaydında yer alan mahkumiyetlerden en ağırı olan Adana 10. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 09/07/2007 tarihinde kesinleşen E.2006/165 ve K.2006/447 sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, Adana 5. Asliye Ceza Mahkemesi’nin ilamının da tekerrüre esas gösterilmesi;
c) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi uyarınca sanıklar M.., S..ve M.. için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar müdafilerinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, sair yönleri incelenmeksizin, sanıklar hakkında kurulan hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye kısmen uygun olarak (BOZULMASINA), 09/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.