Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1234 E. 2015/4021 K. 22.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1234
KARAR NO : 2015/4021
KARAR TARİHİ : 22.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğu öldürme.

Suça sürüklenen çocuk … müdafii tarafından süresi içerisinde temyiz edilen hükümden sonra suça süreklenen çocuğun cezaevinden göndermiş olduğu dilekçeler ile hükmün onanmasını istediği ancak 5271 sayılı CMK’nun 266/3. maddesinde açıkça belirtildiği üzere, aynı Kanunun 150/2. maddesi uyarınca görevlendirilen zorunlu müdafii ile suça sürüklenen çocuğun iradesinin kanun yoluna başvurma konusunda çelişmesi halinde müdafiinin iradesi geçerli sayılacağından, …..1997 doğumlu olup dilekçe tarihlerinde 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen çocuk ….’un temyizden vazgeçme iradesine itibar edilmesinin yasal olarak olanaksız olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
1) Suç tarihinde 15 yaş 11 ay 4 günlük olup 15-18 yaş grubu içerisinde bulunan suça sürüklenen çocuk …. hakkında çocuk olan maktül …’a yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, yaş küçüklüğü nedeniyle, ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası yerine 18 yıldan 24 yıla kadar hapis cezası öngören TCK’nun 31/3. maddesi ile yapılan uygulama sırasında suça sürüklenen çocuğun suç tarihindeki yaşı da gözetilerek cezanın 20 yıl olarak belirlenmesinde bir isabetsizlik görülmemiş olup, mahkemenin gerekçesinde yer alan ve TCK’nun 31/3. maddesi ile yapılan uygulamada 1/3 oranında indirim yapıldığına ilişkin ibarenin alt ve üst sınırlar arasındaki takdir oranına ilişkin olduğu değerlendirilmekle tebliğnamenin gerekçe ile hüküm arasında çelişkiye neden olunduğuna yönelen bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
2) Hüküm tarihi itibariyle suça sürüklenen çocuk …’un 18 yaşından küçük olması karşısında 12.11.2013 tarihli celsenin CMK’nun 185. maddesi uyarınca kapalı yerine açık olarak yapılması, telafisi mümkün olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3) Suça sürüklenen çocuk … hakkında maktül ….’a yönelik kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmünde, sonuç cezanın TCK’nun 31/3. maddesinin uygulanması ile belirlenen 20 yıl hapis cezası üzerinden aynı Kanunun 62. maddesinin uygulanması ile 16 yıl 8 ay hapis olarak belirlenmesi yerine, yazılı şekilde olayda uygulama yeri bulunmayan TCK’nun 31/3-son maddesi uyarınca 12 yıl olarak belirlenmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık … ile suça sürüklenen çocuk ….’un çocuk olan maktül …’ı kasten öldürme suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk … müdafiinin sübuta, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine, sanık … müdafiinin eksik incelemeye, sübuta, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle, kısmen re’sen de temyize tabi olan hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 22/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.