Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1230 E. 2015/5332 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1230
KARAR NO : 2015/5332
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/80210
MAHKEMESİ : Gaziantep 4. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 14/01/2014, 2012/357 (E) ve 2014/2 (K)
SUÇ : Tasarlayarak görevinden dolayı öldürme, 6136 sayılı Kanuna aykırılık.

1- Katılanlar vekilinin hak ve yetkisi bulunmadığından duruşmalı inceleme talebinin CMUK’nun 318. maddesi uyarınca,
2- Kamu davasına katılma hakkı bulunmayan ve katılma talebi reddedilen Sağlık Bakanlığı vekilinin temyiz isteminin,
3- Katılanların 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hükmü temyiz yetkileri bulunmadığından, vekillerinin bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz istemleri ile,
4- Suça sürüklenen çocuk M.. G.. hakkında 6136 sayılı Kanuna muhalefet suçundan doğrudan verilen 1800.TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü, kesin nitelikte olup, temyizi mümkün olmadığından müdafiinin suç vasfına da yönelik olmadığı anlaşılan temyiz talebinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı reddine karar verilmiştir.
5- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk Murat …/…
Geceken’in maktül E.. A..’ı tasarlayarak ve görevinden dolayı kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin edilmiş, cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, katılanlar vekillerinin eksik incelemeye, sanık müdafiinin delillerin yanlış takdir edildiğine, takdiri indirimin uygulanmamasının hakkaniyete aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
a) Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi,
b) T.. D.., T.. S.. ve Türk Tabipler Birliğinin CMK kapsamında suçtan zarar görmelerinin söz konusu olmamasına bağlı olarak davaya katılma hak ve yetkileri bulunmadığı halde katılmalarına karar verilerek lehlerine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak;
Hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderlerinden zorunlu müdafii ücretinin çıkartılmasına ve “780,5.TL” olan yargılama giderleri toplamının “37,5.TL” olarak değiştirilmesine, yine hüküm fıkrasında yer alan ”T.. D.., T.. S… ve Türk Tabipler Birliği lehine vekalet ücreti tayinine” dair bölümün tümüyle çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, resen de temyize tabi olan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 09/11/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.