Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1139 E. 2015/4119 K. 25.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1139
KARAR NO : 2015/4119
KARAR TARİHİ : 25.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Çocuğu kasten öldürmeye teşebbüs

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ……’ın mağdur ….’e yönelik eyleminin sübutu kabul, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik soruşturmaya, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre, sanık, mağdur …, …, … ve … isimli kişilerin araçla dolaştıkları sırada …’un mağdurdan alacağını istediği, mağdurun sonra vereceğini söylemesi üzerine sanığın, “sen adam değil misin lan, adamın parasını neden vermiyorsun” dediği, araç içerisinde sanık ile mağdur arasında tartışma çıktığı, …’un aracı durdurduğu, sanığın araçtan indikleri sırada mağduru batına nafiz tek bıçak darbesi ile karaciğer ve böbrek laserasyonuna neden olacak şekilde yaraladıktan sonra ciddi bir engel hal olmaksızın eylemini kendiliğinden sonlandırarak araçta bulunan diğer kişiler birlikte mağduru hastaneye götürdüğü anlaşılan olayda;
1) Eyleme bağlı kastın bıçakla kasten yaralamaya yönelik olduğu, TCK’nun 36.maddesindeki gönüllü vazgeçme durumunun oluştuğu ve aynı Kanun’un 61.maddesi uyarınca üst sınıra yakın şekilde temel ceza belirlenmesi suretiyle bu suçtan hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyet kararı verilmesi,
2) Kabul ve uygulamaya göre de;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Haklan Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık ve mağdur için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin sanıktan tahsiline hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 25/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.