Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1138 E. 2015/5337 K. 09.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1138
KARAR NO : 2015/5337
KARAR TARİHİ : 09.11.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/69927
MAHKEMESİ : Söke 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 17/01/2014, 2013/173 (E) ve 2014/12 (K)
SUÇ : Annesini öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Kanuna muhalefet

TÜRK MİLLETİ ADINA

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık M.. A..’ın annesi mağdur C.. A..’ı kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçlarının, sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun suçların niteliği tayin, takdire ilişkin cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
1- Sanığın cezai ehliyetinin bulunmadığına ilişkin Manisa Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Hastanesinin 13/07/2012 tarihli raporu ile cezai ehliyetinin bulunduğu yönündeki Adli Tıp Gözlem İhtisas Dairesi’nin 27/09/2013; Adli Tıp Kurumu 4. İhtisas Kurulu’nun 11/11/2013 tarihli raporları arasında çelişki bulunması karşısında, 5237 sayılı TCK.nun 32. maddesi kapsamında ceza ehliyeti konusunda Adli Tıp Kurumu Genel Kurulundan rapor alındıktan sonra hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması;
2- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa
İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi kapsamında baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 09/11/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.