Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1097 E. 2015/1783 K. 25.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1097
KARAR NO : 2015/1783
KARAR TARİHİ : 25.03.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs

TÜRK MİLLETİ ADINA
1) Sanığın bıçak ile mağdur ..’i, sağ SİAS arka kısımda, sağ kol dirsek iç kısımda ve sağ dirsek bölgesinde olacak şekilde yaraladığı, batına nafiz yaralanma nedeniyle mağdurun hayati tehlike geçirdiği, mağdur .. ise sol hemitoraks üst yüzde, sol klavikular bölge üst yüzde ve sol 3.interkostal hat hizasında meme başının 4 cm. üstünde olacak şekilde yaraladığı, minimal efüzyonu olduğu, yaralanması nedeniyle hayati tehlike geçirdiği anlaşılmakla, teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nun 35. Maddesi uyarınca yapılan uygulama sırasında, zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte değerlendirilerek makul bir ceza verilmesi yerine yazılı şekilde 10’ar yıl hapis cezası verilerek eksik ceza tayini, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’ın mağdurlar .. ve ..’i kasten öldürmeye teşebbüs suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin delillerin takdirinde hata yapıldığına, eksik incelemeye, teşebbüs nedeniyle fazla ceza verildiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak,
Hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan, sanık için soruşturma sırasında tayin edilen müdafii ücreti 172.-TL’nın yargılama giderlerinden çıkartılmasına, sonuç olarak “395,25.-TL” olarak belirlenen yargılama giderlerinin “223,25.-TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), ceza miktarı ve tutuklulukta kalınan süre nazara alınarak sanık ve müdafiinin tahliye taleplerinin reddine, 25/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.