Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2015/1090 E. 2015/4649 K. 05.10.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/1090
KARAR NO : 2015/4649
KARAR TARİHİ : 05.10.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/67903
MAHKEMESİ : İzmir 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 10/12/2013, 2013/278 (E) ve 2013/433 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet

TÜRK MİLLETİ ADINA
1)Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre; olay gecesi saat 02.00 civarlarında sanığın ağabeyi tanık ..’ın oğlu olan ..’ın maktül ..’un işlettiği lokantaya girmek istediği, ancak mekan çalışanlarının kendisini işletmeye almadıkları; buna sinirlenen ..’ın sokakta park halindeki bir aracın ve lokantanın camlarını kırdığı, bu sırada kolundan yaralandığı; olayı haber alan sanığın, tanık .. ile birlikte ..’ı görmek üzere hastaneye hareket ettiği sırada karşı yönden gelen maktül ..’un aracını görünce durduğu; maktülün aracından inerek sanığın aracına doğru iki el ateş açtıktan sonra hakaret edip dövdüğü, çıkan arbedeyi fırsat bilen sanığın aracıyla olay yerinden uzaklaştığı ve ağabeyi .. ile babası ..’in ikametlerine gittiği; burada maktülü ağabeyi ve diğer akrabaları ile tartışma halinde gören sanığın, olaydan önce alkol ve uyuşturucu madde kullandığı da belirlenen maktülden kaynaklanan haksız fiillerin meydana getirdiği hiddet ve şiddetli elemin etkisi altında birçok kez ateş ederek maktülü öldürdüğü anlaşılan olayda; mahkemenin haksız tahrike ilişkin takdir ve uygulamasında bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamede yer alan bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’ın maktül ..’u kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, kasten öldürme suçu yönünden tahrike ve takdire, diğer suçu yönünden takdire ilişen cezaları azaltıcı sebeplerin derecesi ve niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde meşru savunmaya, lehe hükümlerin uygulanması gerektiği; katılan .. vekilinin eksik incelemeye, haksız tahrik bulunmadığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi uyarınca, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “Adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak, sanığın, CMK’nun 150/2 maddesi uyarınca kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan zorunlu mdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına ve sonuç olarak “1.668,41 TL” olarak belirlenen yargılama giderlerinin “1.489,41 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 05/10/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
05/10/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı ..’nin huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık .. müdafii Avukat ..’nun yokluğunda 08/10/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.