YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/753
KARAR NO : 2015/1749
KARAR TARİHİ : 24.03.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
Oluşa ve dosya kapsamına göre, sanık .. toraksa nafiz olup hayati tehlike geçirmesine neden olacak şekilde tek bıçak darbesi ile mağdur ..’u yaraladığı olayda; sanık hakkında kasten yaralama suçundan bir yıldan üç yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nun 86/1. maddesi ile yapılan uygulama sırasında aynı Kanunun 61. maddesindeki ilkeler gözetilerek neticeye etkili olacak şekilde daha makul bir temel ceza tayini yerine yazılı şekilde 1 yıl hapis cezasına hükmolunması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından, sanık hakkında kurulan hükümde, 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK.nun 87/1-d. maddesi ile bir kat arttırım yapıldığı sırada 2 yıl 12 ay yerine, 3 yıl şeklinde hapis cezasına hükmedilmesi daha sonra 87/1-son maddesi uygulandığından sonuca etkili olmakla bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’un mağdur ..’u kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin edilmiş, cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık .. kasten yaralama suçundan verilen hapis cezasının kanuni sonucu olarak, “TCK’nun 53/1-a-b-d-e bendindeki hakları kullanmaktan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nun 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” karar verilmesi bozmayı gerektirmekte ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının, “5237 sayılı TCK’nun 53/l-a,b,c,d,e maddesinde sayılan hak yoksunluklarının 53. maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar ve sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğu” şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle CMUK’nun 322. maddesi ile tanınan yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 24/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.