YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6609
KARAR NO : 2015/27
KARAR TARİHİ : 19.01.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, Yağma
Sanık ……. ve suça sürüklenen çocuk ….. hakkında maktül ….. yönelik kasten öldürme ve yağma suçlarından yapılan yargılama sonunda, sanık ve suça sürüklenen çocuğun mahkumiyetlerine dair Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 26.03.2013 gün, 2012/175 esas ve 2013/88 karar sayılı hükümlerin sanık ……. ve suça sürüklenen çocuk ……. müdafiileri ile katılanlar ……, ….. ve …… vekili tarafından temyizi üzerine, dairemizin 17.11.2014 gün, 2014/2698 esas ve 2014/5263 karar sayılı ilamı ile hükümlerin onanmasına karar verildiği, dairemiz kararına karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 19.12.2014 gün ve 1- 2013/181166 sayılı yazısı ile “sanık ve suça sürüklenen çocuk için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin yargılama gideri olarak sanık ve suça sürüklenen çocuktan tahisiline karar verilemeyeceği” gerekçesi ile itirazda bulunulduğu; 05.07.2012 tarihinde yürürlüğe giren 6352 sayılı “Yargı Hizmetlerinin Etkinleştirilmesi Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Ve Basın Yoluyla İşlenen Suçlara İlişkin Dava Ve Cezaların Ertelenmesi Hakkında” Kanunun 99. maddesiyle, 5271 sayılı Kanunun 308. maddesinde yapılan değişiklik ve 101. maddesiyle, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 5. madde uyarınca itiraz hakkında karar verilmek üzere dosyanın dairemize gönderilmiş olduğu anlaşılmakla, 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 308. maddesinin, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesi ile eklenen 3. fıkrası uyarınca yapılan incelemede;
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itiraz gerekçesi yerinde görülmekle İTİRAZIN KABULÜNE, dairemizce sanık……… ve suça sürüklenen çocuk …….. hakkında maktül ……… yönelik kasten öldürme ve yağma suçlarına ilişkin verilen 17.11.2014 gün, 2014/2698 esas ve 2014/5263 karar sayılı ONAMA kararının KALDIRILMASINA, karar verildikten sonra gereği görüşüldü;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık…….. ile suça sürüklenen çocuk ……. maktül…….. yönelik “bir suçun işlenmesini kolaylaştırmak amacıyla kasten öldürme” ve “yağma” suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların vasfı tayin, takdiri indirim sebebi ile suça sürüklenen çocuk …….. yönünden kusurluluğu etkileyen nedenlerden yaş küçüklüğünün nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ……. müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede eksik incelemeye, sübuta, sanık hakkında lehe olan kanun hükümlerinin uygulanmadığına, suça sürüklenen çocuk …… müdafiinin sübuta, katılanlar ….., …. ve …… vekilinin sanık ve suça sürüklenen çocuk hakkında TCK’nun 62. madde hükümlerinin uygulanmasının yerinde olmadığına, yağma suçundan kurulan hükümlerde üst sınırdan ceza tayin edilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık ve suça sürüklenen çocuk için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanık ve suça sürüklenen çocuktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretlerinin sanık ve suça sürüklenen çocuktan tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; Yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretlerinin çıkartılarak, sonuç olarak “2.637,64 TL” olarak belirlenen yargılama giderinin “1.597,64 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 19/01/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.