YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/654
KARAR NO : 2015/2105
KARAR TARİHİ : 07.04.2015
Tebliğname No : 3 – 2012/219806
MAHKEMESİ : Bursa 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 17/04/2012, 2010/466 (E) ve 2012/130 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, yaralama
1- Dosya kapsamına göre sanık karşı eylemi işlediği kabul edilen fikir ve irade birliği içinde hareket ettikleri yönünde delil bulunmadığı, mahkemenin bu yöndeki kabulü ile gerekçesinde bir isabetsizlik görülmediği anlaşılmakla tebliğnamedeki 2 nolu bozma düşüncesi benimsenmemiştir.
2- Katılanlar vekilinin sanık hakkında verilen hükümlere, sanık müdafiinin ise sadece mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminde bulundukları kabul edilerek yapılan incelemede; Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın mağdur yönelik eyleminin sübutu kabul, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık hakkında mağdur kasten öldürmeye teşebbüs suçu yönünden elde edilen delillerin mahkumiyete yeter derece ve nitelikte bulunmadığı mahkemece gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin bir sebebe dayanmayan, sanık müdafiinin kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A-Sanık hakkında mağdur kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (ONANMASINA),
B-Sanık hakkında mağdur kasten yaralama suçundan kurulan hüküm yönünden;
a-Oluşa ve tüm dosya kapsamına göre;sanığın halasının oğlu mağdur tokat attığı,daha sonra ve abisi mağdur ve arkadaşı bulunduğu yere geldikleri, her iki mağdura biber gazı sıktığı, bıçakla yaraladığı,bu sırada sanık kavgaya müdahale ederek, bıçakla mağdur kosto-poterior, kosto- stemal ve inguinal bölgelerine birer kez vurarak hemopnömotoraksa, yaşamsal tehlike geçirmesine neden olacak şekilde yaraladığı, yere düşen burada bulduğu bıçakla vurmak sureti ile kolundan yaralayarak kendini korumaya ve darbelerine engel olmaya çalıştığı anlaşılan olayda; Hedef alınan vücut bölgeleri, kullanılan aletin elverişliliği ve engel durumun varlığı dikkate alındığında, eylemine bağlı olarak ortaya çıkan kastının öldürmeye yönelik olduğu anlaşılmakla, sanık hakkında kasten öldürmeye teşebbüs yerine, suç niteliğinde yanılgıya düşülerek, yazılı şekilde silahla kasten yaralama suçundan hüküm kurulması,
b-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK’nun 150. 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi
Bozmayı gerektirmiş olup sanık müdafii ile katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 07/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.