YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6532
KARAR NO : 2015/3404
KARAR TARİHİ : 27.05.2015

Tebliğname No : 1 – 2013/380260
MAHKEMESİ : Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 21/06/2013, 2012/412 (E) ve 2013/446 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs ve bu suça yardım, kasten yaralama ve bu suça yardım, 6136 sayılı Yasaya muhalefet

1- a-)Suça sürüklenen çocuk O.. G.. hakkında katılan M.. G..’i kasten öldürmeye teşebbüs ve katılan A.. G..’i yaralama suçlarından kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar, temyizi kabil olmayıp itiraz yasa yoluna tabi bulunduğundan mahallince değerlendirme yapılmak üzere inceleme dışı bırakılmıştır.
b-) Sanık S.. G.. hakkında katılan … yaralama, sanık Y.. G.. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık ve katılan …’i yaralama, sanıklar M.. G.. ve A.. G.. hakkında katılanlar …, … ve …’ı yaralama suçlarından doğrudan verilen adli para cezasına ilişkin mahkumiyet kararları, CMUK’nun 305/1. maddesi gereğince kesin nitelikte olup temyizi mümkün olmadığından, vasfa da yönelik olmayan temyiz istemlerinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir.
2-) Sanıklar S.. G.. ve Y.. G..’in katılan M.. G..’i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan mahkumiyetlerine, sanıklar M.. E.. ve Ö.. E..’ün katılan M.. G..’i kasten öldürmeye teşebbüse yardım ve katılan …ü kasten yaralamaya yardım suçlarından beraatlerine ilişkin hükümlerin incelenmesinde;
Dairemizce de benimsenen Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 08/06/2010 gün, 2010/1-35-140 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanıklardan birisinin savunulmasının diğerleri yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda aralarında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; Aynı olayda yargılanan ve kardeş olan sanıklar .. ile …’ın suçu birlikte işlediklerinin iddia edilmesi, sanık … savunmalarında katılanı, …’ın bıçakladığını söylemesi, sanıklar müdafiinin de savunmalarında meşru savunma şartlan altında … katılanı bıçakladığını, .. ise bıçaklı bir eyleminin olmadığını savunması karşısında, aralarında menfaat uyuşmazlığı bulunan sanıkların ayrı ayrı müdafiiler yerine, aynı müdafiiler tarafından savunmalarının yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK’nun 152. maddelerine aykırı davranılması.
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar Y.. G.. ve S.. G.. müdafiinin, katılan M.. G.. vekilinin ve katılan A.. G..’in temyiz itirazları yerinde
görüldüğünden, sanıklar S.. G.. ve Y.. G..’in katılan M.. G..’i kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümlerin bu nedenle, sanıklar M.. E.. ve Ö.. E..’ün katılan M.. G..’i kasten öldürmeye teşebbüse yardım ve katılan …’ü kasten yaralamaya yardım suçlarından beraatlerine ilişkin kurulan hükümlerin ise bağlantı nedeniyle CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 27/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.