Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/6519 E. 2015/478 K. 09.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6519
KARAR NO : 2015/478
KARAR TARİHİ : 09.02.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama sonucu ölüme neden olma.

1) Sanık .. hakkında hükmolunan ceza miktarına göre, sanık müdafıinin yasal süreden sonra olan duruşmalı inceleme isteminin CMUK’nun 318. maddesi uyarınca reddine karar verilmiştir,
2) Sanıklar . hakkında kasten yaralama sonucu ölüme neden olma, sanık.. hakkında kasten yaralama suçlarından verilen hükümlerin sanık .. müdafii ile Cumhuriyet Savcısı ve katılan .. vekilinin suç vasfına yönelen temyizleri üzerine yapılan incelemede;
a) Maktülün kesin ölüm sebebinin saptanması ile ilgili olarak soruşturma aşamasında İzmir Adli Tıp Grup Başkanlığından alınan 30/10/2012 tarihli rapor ile kovuşturma aşamasında İstanbul Adli Tıp Kurumu Birinci İhtisas Kurulu’ndan alınan 29/05/2013 tarihli rapor arasında çelişki bulunduğu anlaşılmakla; çelişkinin giderilmesi ve maktülün kesin ölüm nedeni tespiti için, maktüle ait tüm raporlar, varsa ölü muayene ve otopsi sırasında alınan iç organ parçaları ile tüm dosyanın Adli Tıp Kurumu Genel Kurulu’na gönderilerek, maktülün kesin ölüm nedeni ile ilgili çelişkinin giderilmesi ve maktülün kesin ölüm sebebinin tespitinin istenmesi, sanıkların hukuki durumunun da bu raporun sonucuna göre değerlendirilmesi gerekirken yazılı şekilde eksik inceleme ile hüküm kurulması,
b) Dairemizce de benimsenen Ceza Genel Kurulu’nun 20.10.2009 gün ve 2009/1-85/242 sayılı kararında açıklandığı üzere; aynı öldürme eylemlerinin failleri olarak yargılanan sanıklardan birisinin savunulmasının diğer sanık yönünden savunmada zaafiyet yarattığı durumlarda sanıklar arasında menfaat uyuşmazlığı bulunduğunun kabulü gerektiğinden; somut olayda sanık..’ın, suçlamayı kabul etmeyip, diğer sanık..’in maktülü iterek yere düşürdüğünü savunması karşısında, aralarında menfaat çatışması bulunan sanıklar .. ve ..’in savunmalarının ayrı ayrı müdafiiler yerine aynı müdafii tarafından yapılması suretiyle 1136 sayılı Avukatlık Kanunu’nun 38/1 ve 5271 sayılı CMK.nun 152. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş olup sanık .. müdafii ile Cumhuriyet savcısı ve katılan . vekilinin temyiz itrazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), bozma nedenine göre sanık .. müdafiinin tahliye isteminin REDDİNE, 09/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.