Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/6483 E. 2015/2006 K. 01.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6483
KARAR NO : 2015/2006
KARAR TARİHİ : 01.04.2015

MAHKEMESİ : İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık mağdur öldürmeye teşebbüs, mağdur kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde mağdur öldürmeye teşebbüs suçunda bozma nedeni saklı kalmak üzere suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde bozma ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin sanığın mağdur yönelik eyleminin kasten yaralama suçunun oluşturduğuna, teşebbüste teşdit uygulanmasına, tahrikin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
1-) Hüküm fıkrasındaki 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin uygulandığı bendin, “sanığın, 5237 sayılı TCK.nun 53. maddesinin 1 fıkrasının a, b, c, d, e bentlerinde belirtilen haklarından, mahkum olduğu hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise 1-c bendindeki haklardan koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK 322 maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, sair yönleri usul ve yasaya uygun olan mağdur kasten yaralama suçundan kurulan hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
2-) Sanık hakkında mağdur öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hüküm yönünden;
a-) Nüfus kaydına göre mağdur suç tarihinde 18 yaşından küçük olduğu anlaşılmakla, sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK.nun 82/1-e maddesi kapsamında çocuğu kasten öldürmeye teşebbüs suçunu oluşturduğu gözetilmeden, suçun niteliğinde yanılgıya düşülerek 5237 sayılı TCY’nun 81/1 maddesi gereğince hüküm kurulması,
b-)5237 sayılı TCK.nun 53/3. maddesi uyarınca sanığın, kendi altsoyu olmayan kişiler üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılması gerektiğinin düşünülmemesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle CMUK.nun 326/son maddesi gözetilmek suretiyle tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, sanık hakkında tayin olunan ceza miktarı ile tutuklu kaldığı süre dikkate alınarak sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE, 01/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.