YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6474
KARAR NO : 2015/2385
KARAR TARİHİ : 16.04.2015
Tebliğname No : 1 – 2013/399530
MAHKEMESİ : Kayseri 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 20/11/2013, 2013/64 (E) ve 2013/485 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, 6136 sayılı Kanuna aykırılık
1-a) Sanıklar müdafiinin, ceza miktarı itibariyle yasal şartları taşımayan ve süresinden sonra gerçekleşen duruşma isteminin,
b)Sanık hakkında, mağdur yönelik kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK’nun 73/4 ve 5271 sayılı CMK’nun 223/8 maddeleri uyarınca şikayetten vazgeçme nedeniyle kurulan davanın düşmesine ilişkin hükme yönelik gerekçeye yönelmeyen ve bu nedenle sanığın hukuki yararı bulunmadığından müdafiinin temyiz isteminin,
c-)Katılan sanıklar müdafiinin, suça sürüklenen çocuk hakkında 6136 sayılı Kanuna Muhalefet suçundan açılan kamu davasına katılma ve kurulan hükmü temyiz etme yetkisi bulunmadığından, katılan sanıklar vekilinin bu suç yönünden kurulan ceza verilmesine yer olmadığı hükmüne yönelik temyiz isteminin, CUMK 317. ve 318. maddeleri uyarınca reddine karar verilmiştir.
2-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ile suça sürüklenen çocuk mağdurlar “kasten öldürmeye teşebbüs”, sanıklar mağdur “kasten yaralama” suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, tüm sanıklar yönünden kusurluluğu etkileyen nedenlerden haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, Cumhuriyet savcısının sanık eyleminin kasten yaralama olup suç vasfında hata yapıldığına, sanık müdafiinin sübuta, suç vasfına, sanıklar . müdafiinin sübuta, lehe hükümlerin uygulanması gerektiğine, katılan sıfatıyla suça sürüklenen çocuk farik mümeyyiz olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
A) Sanık mağdurlar “kasten öldürmeye teşebbüs”, sanıklar mağdur “kasten yaralama” suçlarından mahkumiyetlerine ilişkin kurulan hükümler yönünden;
aa) Gerekçeli kararda dökümü ve miktarı gösterilen ortak yargılama giderinin sanıklardan ne suretle tahsil edileceğinin açıklanmaması,
bb) hakkında hükmedilen kısa süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun ve maddesinin TCK’nın 50/1-a ve 52/2. maddeleri yerine aynı Kanunun 50/1-a. maddesi olarak gösterilmesi,
Yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasındaki “sanıklardan” ibaresinden sonra gelmek üzere “eşit olarak” ibaresinin eklenmesine, hükmün II-6. Fıkrasında “TCK’nın 50/1-a maddesine göre” ibaresinin “TCK’nun 50/1-a, 52/2. maddeleri gereğince” şeklinde değiştirilmesine, karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak ONANMASINA,
B-Suça sürüklenen çocuk hakkında kasten öldürmeye teşebbüs suçundan verilen ceza verilmesine yer olmadığına ilişkin hükme gelince; Dosya kapsamına göre sanık hakkında Psikolojik Danışman tarafından düzenlenen 21.03.2013 tarihli sosyal inceleme raporu ile Erciyes Üniversitesi verilen 15.03.2013 tarihli raporda sanığın işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği hususunda çelişki bulunduğu anlaşıldığından tüm bu çelişkileri ortadan kaldıracak şekilde sanık hakkında işlediği fiilin hukuki anlam ve sonuçlarını algılama ve bu fiille ilgili davranışlarını yönlendirme yeteneğinin yeterince gelişip gelişmediği hususunda İstanbul Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas dairesinden rapor alınması, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik soruşturma ile yazılı şekilde hüküm kurulması, Bozmayı gerektirmiş olup, katılan müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 16/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.