Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/6406 E. 2015/3361 K. 26.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6406
KARAR NO : 2015/3361
KARAR TARİHİ : 26.05.2015

Tebliğname No : 1 – 2014/3626
MAHKEMESİ : Erzurum (Kapatılan) 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 04/12/2013, 2013/198 (E) ve 2013/269 (K)
SUÇ : Kasten öldürme, genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması, 6136 sayılı Yasaya muhalefet.

1-) Tekerrüre esas alınan Erzurum 3. Sulh Ceza Mahkemesinin 2012/654 esas, 2013/374 karar sayılı ilamında 740,00.TL adli para cezası yer aldığı halde, kısa kararda üç ayrı suçtan kurulan hükmün ilgili fıkralarında ve gerekçeli kararın genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçları ile ilgili hüküm fıkralarında tekerrüre esas alınan cezanın “74.TL. adli para cezası” şeklinde gösterilmesi, mahallinde düzeltilebilir yazım hatası olarak kabul edilmiştir.
2-) Kendilerini duruşmalarda vekil ile temsil ettiren ve kamu davasına katılmalarına karar verilen katılanlar lehine avukatlık ücretine hükmedilmemesi, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
3-) TopIanan deliller karar yerinde incelenip, sanık U.. Ö..’ın, maktul M.. O..’ı kasten öldürme, zincirleme şekilde genel güvenliğin kasten tehlikeye sokulması ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve
soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, cezaları azaltıcı sebebin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiilerinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmalı incelemedeki “haksız tahrike, takdiri indirime” vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine;
Ancak;
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde Baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, yargılama giderleri ile ilgili bölümde yer alan “182,00.TL soruşturma müdafii giderinden” şeklindeki kısmın hüküm fıkrasından çıkartılmasına ve yargılama giderleri toplamının “1275,60.TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 26/05/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.
26/05/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık U.. Ö.. müdafii Avukatlar .. yokluğunda, ….yüzüne karşı 28/05/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.