YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6373
KARAR NO : 2015/3395
KARAR TARİHİ : 27.05.2015

Tebliğname No : 1 – 2013/394382
MAHKEMESİ : Siverek Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 02/10/2013, 2010/121 (E) ve 2013/275 (K)
SUÇ : Nitelikli şekilde kasten öldürme, ruhsatsız silah taşıma

1-) Adana 1. Asliye Hukuk Mahkemesi’nin, 16.06.2011 tarihinde kesinleşen 6-815 sayılı kararı ile sanık İ.. Y..’ın baba adının “…” olarak değiştirilmesi karşısında, gerekçeli karar başlığının buna göre düzenlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi mahallinde giderilmesi mümkün noksanlık olarak değerlendirilmiştir.
2-) Sanık İ.. Y.. hakkında maktul …’ı kasten öldürme ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların nitelikleri tayin, takdire ilişen cezaları azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri, düzeltme ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiilerinin temyiz dilekçelerinde ve duruşmalı incelemede sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A-) Sanık İ.. Y.. hakkında 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçundan kurulan hüküm yönünden;
Sanığın belli haklardan yoksun bırakılmasına dair uygulama yapılırken TCK’nun 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan aynı Yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan ise koşullu salıverme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi gereğinin gözetilmemesi Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; TCK’nun 53. maddesinin uygulandığı bölümün hüküm fıkrasından çıkartılarak yerine, sanık hakkında hükmolunan hapis cezasının kanuni sonucu olarak 5237 sayılı TCK’nun 53/1-a,b,c,d,e maddesinde belirtilen hakları kullanmaktan aynı Yasanın 53/2. maddesi uyarınca hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar, kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın ise 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun hüküm fıkrasının mahsus bölümüne eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B-) Sanık İ.. Y.. hakkında maktul …’ı kasten öldürme suçundan kurulan hüküm yönünden;
A-) Tüm dosya kapsamına göre; Siverek İlçesi … Köyü’nde ikamet eden maktul …’nün sanık … amcası olduğu, olay tarihinden önce Adana İlinde oturan sanığın köye kesin dönüş yaparak oraya yerleşmeye karar verdiği, sanığın babasından kalan arazileri kullanan maktulün bu durumdan rahatsız olduğu, sanığa husumete neden olan arazileri kullandırmayarak kendisini ve ailesini silahla tehdit ederek yıldırmaya çalıştığı, eşine hakaret ettiği, bu nedenle sanığın 14.07.2005 ve 25.07.2005 tarihlerinde şikayetçi olduğu, Siverek Cumhuriyet Başsavcılığının 18.10.2005 tarihli iddianamesine göre maktulun silahla tehdit ve ruhsatsız silah taşımak suçlarından cezalandırılması için kamu davası açıldığı, olay günü husumete konu araziyi süren maktul ile sanığın tartıştıkları, yaklaşık bir saat sonra olay yerine dönen sanığın ele geçmeyen ruhsatsız silahla ateş ederek maktulü öldürdüğü olayda; maktulden kaynaklanan, sanık ve aile fertlerine yönelen haksız hareketlerin niteliği ve ulaştığı boyut dikkate alınarak, haksız tahrik nedeniyle 12 yıldan 18 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nun 29. maddesi uyarınca uygulama yapılırken, cezanın makul düzeyde indirim yapılarak belirlenmesi yerine yazılı şekilde 18 yıl hapis cezasına hükmedilerek fazla ceza tayini,
b-) TCK’nun 53. maddesi uyarınca belli hakları kullanmaktan yoksun bırakılan sanık hakkında velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın aynı maddenin 3. fıkrası uyarınca sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverilme tarihine kadar geçerli olduğunun gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden hükmün CMUK.nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak BOZULMASINA, 27/05/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
27/05/2015 gününde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı …’in huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık İ.. Y.. müdafii Avukat …’un yokluğunda 28/05/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.