Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/6237 E. 2015/1499 K. 16.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6237
KARAR NO : 2015/1499
KARAR TARİHİ : 16.03.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi nikahlı eşini öldürmek

TÜRK MİLLETİ ADINA
1-22.01.2013 tarihli duruşmada Barodan kendisini müdafii görevlendirilmesini isteyen katılan ..’a CMK’nun 239/1. maddesi uyarınca müdafii atanmaması temyiz edenin sıfatına göre bozma nedeni yapılmamıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’un eşi olan maktül .. kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin eksik incelemeye, meşru savunmaya, haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a-Dosya içeriğine, mevcut delillere göre, aşırı kıskançlığın getirdiği şüphe ile eşi olan maktul .. öldüren ve suç tarihi itibariyle 67 yaşında bulunan sanığın cezai ehliyeti konusundaki her türlü şüphenin ortadan kaldırılması amacıyla dosyası ile birlikte İstanbul Adli Tıp Kurumuna sevk edilerek, Gözlem İhtisas Dairesinde müşahade altına aldırıldıktan sonra düzenlenecek raporla birlikte Adli Tıp 4. İhtisas Kuruluna gönderilmesi, suçu işlediği sırada ve şimdiki hali itibariyle akli durumu ve cezai ehliyeti konusunda rapor aldırılması, düzenlenen raporlar arasında çelişki çıkması halinde, Adli Tıp Genel Kurulundan, sanığın muayenesi de yapılmak suretiyle aldırılacak rapor sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
b-Sanık hakkında temel cezanın belirlenmesi sırasında uygulanan kanun maddesinin “TCK’nın 82/1-d maddesi” yerine “TCK’nun 81/1-d ” olarak gösterilmesi,
c-Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için Baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
d-Katılan .. için baro tarafından görevlendirilen müdafii ücretinin sanıktan tahsiline hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden re’sen de temyize tabi hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi (BOZULMASINA), 16.03.2015 gününde oybirliği ile karar verildi.