Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/6005 E. 2015/1562 K. 17.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/6005
KARAR NO : 2015/1562
KARAR TARİHİ : 17.03.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmek, cinsel istismar

TÜRK MİLLETİ ADINA
Konya 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2002/337 Esas ve 2003/55 Karar sayılı dosyası üzerinden verilen 13.06.2005 tarihli uyarlamaya ilişkin ek kararın, temyizi kabil kararlardan olup resen de temyize tabi olduğu halde, itiraz yasa yoluna tabi olduğu belirtilmiş, hükümlü ..’nin 18.07.2012 havale tarihli dilekçesiyle yeniden lehe yasa değerlendirilmesi yapılarak açılan duruşma sonucu 19.07.2013 tarih ve 2003/469 sayılı Ek karar verilmiş ise de, 19.07.2013 tarihli hüküm, hukuken yok hükmünde sayılmakla, 13.06.2005 tarihli ek karara hasren yapılan temyiz incelemesinde,
Hükümlü .. hakkında 765 sayılı TCK.nun 450/9, 414/2, 81/2, 31 ve 33 maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 Sayılı TCK.nun 7 ve 5252 Sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca duruşma açılmaksızın yapılan uyarlama sonucu kurulan 13.06.2015 tarihli hükümde bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, hükümlü müdafiinin hücre cezasının miktarına yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak,
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 04.03.2003 gün ve 24-20, 15.07.2008 gün ve 2008/1–50 esas, 2008/199 karar, 19.06.2007 tarih ve 2007/1–122 esas, 2007/153 karar sayılı kararlarında vurgulandığı üzere, hükümlünün işlediği bir suçu gizleme saikiyle adam öldürme suçundan verilen müebbet ağır hapis cezasıyla birlikte, ırza geçme suçundan verilen 16 yıl 4 ay hapis cezası yerine 765 sayılı TCK’nun 73/2 maddesi uyarınca hücrede çektirilecek sürenin belirlenmesi takdir hakkının kullanılmasını ve bir değerlendirme yapılmasını gerektirdiğinden, incelemenin müdafii tayin edilerek ve hükümlünün savunması alınarak, duruşmalı olarak yapılması gerektiğinin gözetilmemesi,
2-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun Dairemizce de benimsenen 17.04.2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararı uyarınca, Haziran 2005 tarihinden önce işlenen suçlarda, her suç yönünden ayrı ayrı yapılan değerlendirme sonucu, her suçla ilgili lehe yasa ve buna göre her suçun sonuç cezası belirlendikten sonra, 765 sayılı TCK’nun 68-77 maddelerindeki ilkelere göre cezaların toplanmasına ilişkin karar verilmesi gerektiğinin düşünülmemesi;
Bozmayı gerektirmiş olup, hükümlü müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, re’sen de temyize tabi hükmün CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 17/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.