YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5956
KARAR NO : 2015/4398
KARAR TARİHİ : 13.07.2015
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama, 6136 sayılı Yasaya aykırılık
1- Sanık … hakkında kasten yaralama suçundan doğrudan verilen adli para cezası, miktarı itibariyle kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, suç vasfına yönelik olmadığı anlaşılan müdafiinin ve katılan … vekilinin bu suçla ilgili temyiz istemlerinin CMUK’nın 317.maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE karar verilmiştir.
2-)Sanık … hakkında kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’un, katılan …’i kasten öldürmeye teşebbüs ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile cezaları azaltıcı takdiri sebeplerinin bulunmadığı takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılan vekilinin “haksız tahrik hükmünün uygulanmaması gerektiğine”, vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazları ile sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan temyiz itirazının reddine,
Ancak;
-Kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan hükümde teşebbüs ve haksız tahrikle ilgili uygulanan kanun maddelerinin gösterilmemesi,
-Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2012/13-1444 E., 2013/305 K. sayılı ve 18.06.2013 tarihli kararında da vurgulandığı gibi 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 108/2.maddesi uyarınca tekerrür nedeniyle koşullu salıverme süresine eklenecek miktar, esas alınan cezanın en ağırından fazla olamayacağından, sanığın adli sicil kaydındaki ilamlardan en ağır cezayı içeren Ağır Ceza Mahkemesi’nin 14.06.2001 tarihli, 1998/180 E., 2001/314 K. sayılı ilamıyla dolandırıcılık suçundan verilen 1 yıl 11 ay 10 gün hapis ve ilamda yazılı olan para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünden dolayı tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden, daha az ceza içeren Asliye Ceza Mahkemesinin 2006/586-986 sayılı ve 07.12.2006 tarihli ilamının tekerrüre esas alınması, yasaya aykırı ise de, bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkralarında yer alan TCK’nun 58.maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin “Ağır Ceza Mahkemesi’nin 14.06.2001 tarihli, 1998/180 E., 2001/314 K. sayılı ilamından dolayı TCK’nun 58/6-7.maddesi uyarınca sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına” şeklinde değiştirilmesine, hüküm fıkrasının 2-A bendinin 2.paragrafına “TCK’nun 35.maddesi uyarınca”, 3.paragrafına ise “TCK’nun 29.maddesi uyarınca” ibarelerinin eklenmesi suretiyle CMUK’nun 322.maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 13.07.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.