Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/5893 E. 2015/4464 K. 10.09.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5893
KARAR NO : 2015/4464
KARAR TARİHİ : 10.09.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs etmek, kasten yaralama

Sanık .. ve suça sürüklenen çocuk .. hakkında kurulan mahkumiyet hükümlerine karşı sadece bu sıfatla müdafiilerinin temyiz istemleriyle sınırlı olarak ve beraat hükümlerine yönelik temyiz talebi bulunmadığı gözetilerek yapılan incelemede;
I-)Suça sürüklenen çocuk … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
1-)-Hüküm fıkrasında ve gerekçeli kararda suça sürüklenen çocuk yerine sanık ibaresine yer verilmesi sonuca etkili görülmemiştir.
-Suça sürüklenen çocuk hakkında teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK’nun 35. maddesi ile uygulama yapılırken, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı göz önünde bulundurarak, işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olarak makul bir cezaya hükmolunması yerine sadece hiç isabet olmayan durumlarda uygulanabilecek şekilde 9 yıl hapis cezasına hükmedilmesi karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk ….’in; Katılan .. kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, yaş küçüklüğüne, haksız tahrike ve takdire ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin derecesi ile niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, suça sürüklenen çocuk müdafiinin “suçun sabit olmadığına, meşru savunma hükmünün uygulanması gerektiğine” vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA,
II-)Sanık … hakkında kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
Alt sınırı beş yıldan fazla hapis cezası gerektiren kasten öldürmeye teşebbüs suçundan yargılanan sanığın bizzat duruşmada hazır edilerek görevsizlik kararı okunduktan sonra müdafii huzurunda savunmasının alınması gerektiği ve talimat yasağı bulunduğu gözetilmeden, talimat yoluyla ve müdafi hazır bulunmaksızın alınan savunması ile yetinilip yazılı şekilde hüküm kurulması suretiyle CMK’nun 150/3, 193/1 ve 196/2. maddelerine aykırı davranılması,
Usule aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, diğer yönleri incelenmeyen hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak BOZULMASINA, 10/09/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.