YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5886
KARAR NO : 2015/4251
KARAR TARİHİ : 02.07.2015
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
1-a) …’nun 17.05.2013 tarihli raporuna göre; batın sağ yanda, sol meme lateralinde, sol kol medial yüzde, sağ uyluk iç yüz anteromedialde olmak üzere mağdurun vücudunda toplam dört adet kesici delici alet yarası tespit edildiği, karın sağ yanda sağ orta aksiller çizgi hizasında tarif edilen ve batına girip karaciğer barsak lezyonlarına neden olan kesici delici alet yarasının; mağdurun yaşamını tehlikeye soktuğu ve fiilin mağdur üzerindeki etkisinin basit bir tıbbi müdahaleyle giderilemeyecek ölçüde olduğunun anlaşılması karşısında; teşebbüs nedeniyle 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören TCK’nun 35. maddesi ile uygulama yapılırken, meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı göz önünde bulundurarak ve işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olarak sanık hakkında makul bir cezaya hükmolunması yerine hiç isabet olmaması durumlarında uygulanabilecek şekilde 9 yıl hapis cezasına hükmedilerek eksik ceza verilmesi,
b) Mağdurdan, sanığa yönelen cinsel içerikli söz ve davranışların ulaştığı boyut dikkate alınarak, haksız tahrik nedeniyle 1/4 ile 3/4 oranında indirim öngören TCK’nun 29. maddesi uyarınca yapılan uygulama sırasında asgariyeyakın oranda indirim yapılması yerine, yazılı şekilde 2/4 oranında indirim yapılması, karşı temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’nun, mağdur …’ı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, eleştiri nedeni saklı kalmak üzere haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin “kararın hukuka aykırı olduğuna” vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c. maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13.maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ve vekil ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin … bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde Baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan “733,00.TL” tayin edilen müdafii ücretinin yargılama giderlerinden çıkartılmasına, “967,00.TL” olarak belirlenen yargılama giderlerinin “234,00.TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, 02/07/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.