Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/5823 E. 2015/3455 K. 27.05.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5823
KARAR NO : 2015/3455
KARAR TARİHİ : 27.05.2015

Tebliğname No : 1 – 2013/348448
MAHKEMESİ : Gaziantep 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 25/06/2013, 2013/186 (E) ve 2013/454 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, 6136 sayılı Yasaya muhalefet, kasten yaralama

1- Sanık … hakkında 6136 sayılı yasaya muhalefet, sanık … hakkında kasten yaralama suçlarından doğrudan verilen adli para cezalarının miktarına göre hükümlerin kesin olduğu anlaşılmakla temyiz taleplerinin CMUK.nun 317. maddesi uyarınca ayrı ayrı REDDİNE karar verilmiştir.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık … eyleminin sübutu kabul, cezayı azaltıcı haksız tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıinin yerinde görülmeyen sair temyiz İtirazlarının reddine;
Ancak;
a) – Oluşa ve tüm dosya içeriğine göre, sanığın işlettiği birahanede çıkan kavgada mağduru sol göğsünden toraksa nafiz pnömotorakasa hayati tehlike geçirmesine, sağ kalçada kesiye neden olacak şekilde yaraladığı olayda; mağdurla arasında önceye dayalı bir husumet bulunmaması, eylemin hareketli kavga ortamında gerçekleşmesi, engel sebep bulunmaması, meydana gelen yaranın niteliğine göre sanığın öldürme kastı ile hareket ettiğine dair her türlü kuşkudan uzak, kesin, yeterli deliller bulunmadığı, bu hususta
ortaya çıkan şüphenin sanık lehine yorumlanması ve kasten yaralama suçundan üst sınıra yakın şekilde ceza tayini suretiyle karar gerilmesi gerektiği gözetilmeden yanılgılı değerlendirme sonucu yazılı biçimde kasten öldürmeye teşebbüs suçundan hüküm kurulması,
b)- Sanığın adli sicil kaydında yer alan ilamlara göre hakkında TCK’nun 58. maddesinin uygulanıp uygulanmayacağının karar yerinde tartışmasız bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 27/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.