YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5797
KARAR NO : 2015/3373
KARAR TARİHİ : 26.05.2015
Tebliğname No : 1 – 2013/336408
İMAHKEMESİ : Gaziantep 1. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 04/07/2013, 2012/183 (E) ve 2013/332 (K)
SUÇ : Çocuğu öldürmeye teşebbüs, kasten yaralama
1-a) Sanık .. müdafiinin yasal süresinden sonra yaptığı duruşmalı inceleme isteminin 1412 sayılı CMUK’nun 318. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
b) Sanık .. hakkında mağdur .. kasten yaralama suçundan doğrudan verilen adli para cezası hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 6217 sayılı Kanunun 23. maddesi ile değişik 5271 sayılı Kanunun 272. maddesinin üçüncü fıkrasının (a) bendi gereğince kesin nitelikte olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından, müdafiinin temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
2) Temyiz edenin sıfatı ve dilekçesinin içeriği dikkate alınarak, sanık .. hakkında mağdur .. yönelik çocuğa karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüyle sınırlı olarak yapılan incelemede;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanığın suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen
cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiilerinin sübuta, meşru savunmaya, meşru savunmada yasal sınırın aşılmasına, suçun niteliğine, alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tayin edilmemesi gerektiğine, tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanığın 5271 sayılı CMK’nun 150/2-3 maddesi gereğince kendisine atanan zorunlu müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakkı bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yargılama giderlerinden müdafii ücretinin çıkartılmasına ve sanıktan tahsil edilecek yargılama giderleri toplamının 46,35.TL olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün, tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak ONANMASINA, ceza miktarı, tutuklulukta kalınan süre nazara alınarak sanığın tahliye talebinin reddine, 26/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.