YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5781
KARAR NO : 2015/2428
KARAR TARİHİ : 20.04.2015
Tebliğname No : 1 – 2013/344818
MAHKEMESİ : Tokat Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 18/07/2013, 2011/112 (E) ve 2013/225 (K)
SUÇ : Kasten öldürme- Kasten yaralama- Tehdit- Hakaret
1) Katılan-sanık 18/07/2013 tarihinde yüzüne tefhim olunan hükme yönelik olarak, 1 haftalık yasal süreden sonra 14/08/2013 günü yapmış olduğu temyiz isteminin CMUK’nun 310-317. maddeleri uyarınca reddine karar verilmiştir.
2) Katılan-sanık müdafıinin süre tutum dilekçesinde hükmü sadece sanık sıfatı ile temyiz etmiş olması karşısında, yasal süresinden sonra katılan sıfatı ile yapmış olduğu temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK’nun 317. maddesi gereğince reddine karar verilmiştir.
3) Sanıkhakkında mağdur hakaret, sanık mağdurlar hakaret suçlarından doğrudan verilen adli para cezaları miktarları itibarıyla hüküm tarihinde yürürlükte bulunan 6217 sayılı Kanun ile 5320 sayılı Kanun’a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından müdafıilerinin bu suçlarla ilgili temyiz istemlerinin CMUK’nun 317. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
4) Sanık hakkında kurulan hükümde TCK’nun 62. maddesi uyarınca indirim yapılırken 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine 1 yıl 13 ay hapis şeklinde eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık maktül kasten öldürme, mağdur kasten yaralama, sanık mağdurlar silahla tehdit suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezalan azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık hakkında hakaret suçunun karşılıklı işlenmesi nedeniyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafıilerinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçelerinde eksik incelemeye, suç niteliğine, haksız tahrik bulunduğuna, sübuta vesaireye; sanık meşru savunmaya vesaireye; katılanlar vekilinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, sanıklar hakkında kasıtlı suçtan hükmolunan hapis cezalarının kanuni sonucu olarak TCK’nun 53/l-a,b,c,d ve e madde fıkrası bentlerinde yer alan hakları kullanmaktan 53/2 madde fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar, TCK 53/1-c madde fıkrası bendinde yer alan velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan ise 53/3 madde fıkrası uyarınca koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına karar verilmesi yerine; kendi alt soyları haricindeki kişiler üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hükümde bir kısıtlamaya yer verilmemesi; Kanuna aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK’nun 322’nci maddesi uyarınca, TCK’nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin” kısımların “TCK 53/l-a,b,c,d ve e madde fıkrası bentlerinde yer alan hakları kullanmaktan 53/2 madde fıkrası uyarınca hapis cezasının infazının tamamlanmasına kadar, velayet, vesayet ve kayyımlık yetkilerini kendi alt soyu üzerinde kullanmaktan ise TCK 53/3 madde fıkrası uyarınca koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” şeklinde değiştirilmesi suretiyle; DÜZELTİLEN, kısmen re’sen de temyize tabi hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), ceza miktarına ve tutuklulukta geçen süreye göre sanık ve müdafiilerinin tahliye istemlerinin REDDİNE, 20/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
20/04/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık müdafii Avukatlar , yokluğunda 30/04/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.