YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5657
KARAR NO : 2015/2090
KARAR TARİHİ : 07.04.2015
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Başka bir suçun delillerini ortadan kaldırmak için öldürme, tasarlayarak öldürme, 6136 sayılı Yasaya muhalefet, hırsızlık
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 17.04.2007 gün ve 2007/1-32-97 sayılı kararı uyarınca, verilen cezaların infaz aşamasında 765 sayılı TCK.nun 68 ila 77. maddelerindeki ilkelere göre toplanmasına karar verilmesi mümkün görülmüştür.
2- Hükümlü T.. K.. hakkında 765 sayılı TCK’nun 450/4, 59; 450/9, 65/3, 59, 81/2-3; 492/3, 522, 59, 81/1, 6136 sayılı Yasanın 13/1, 765 sayılı TCK’nun 59, 81/1, 73, 31, 33 maddeleri gereğince kurulup, Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK.nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucu kurulan hırsızlık suçundan uyarlama isteminin reddine karar verilmesinde ve maktül nitelikli öldürme ve maktüle nitelikli öldürmeye yardım ile 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan hükümlerde düzeltme ve eleştiri nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden hükümlü müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçunda hürriyeti bağlayıcı ceza yanında verilen temel adli para cezasının suç tarihi itibariyle 1 TL.nın altında olduğu anlaşılmakla, 5335 sayılı Kanunun 22. maddesiyle 5083 sayılı Türkiye Cumhuriyeti Devletinin Para Birimi Hakkında Kanunun 2. maddesine eklenen ve 01.05.2005 tarihinde yürürlüğe giren yasa uyarınca 1 YTL.nin altında kalan tutarlar dikkate alınmayacağından adli para cezasına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasındaki ruhsatsız tabanca taşımak suçundan temel adli para cezası olarak belirlenen “30 gün Adli para cezası” ile 62. maddenin uygulanması sonucu belirlenen “25 gün adli para cezasının” ayrıca TCK’nun 52 maddesinin uygulandığı bölümün hüküm fıkrasından çıkartılmasına, karar verilmek suretiyle CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, kısmen re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 07/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.