YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5471
KARAR NO : 2015/2923
KARAR TARİHİ : 06.05.2015
SUÇ : Tasarlayarak öldürme
1) Mahkemenin gerekçeli kararından, haksız tahrik hükümlerinin uygulanma gerekçesi anlaşılmakla, tebliğnamedeki bozma isteyen düşünce benimsenmemiştir.
2) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık…’in maktül … tasarlayarak öldürmesi için hakkındaki hüküm kesinleşen sanık …i azmettirmesi suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık ….’in maktül ..’ü tasarlayarak öldürmesi için hakkındaki hüküm kesinleşen sanık …’i azmettirmesi suçu yönünden elde edilen delillere göre; CMK’nun 223/2-e maddesi uyarınca, mahkumiyete yeter nitelik ve derecede olmadığı kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … müdafiinin bir sebebe dayanmayan, katılan vekilinin sübuta, tahrikin bulunmadığına, TCK’nun 62. maddesinin uygulanamayacağına, Yargıtay 1. Ceza Dairesi’nin bozma
kararının doğal hakimlik ilkesine aykırı olduğuna vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık .. hakkında verilen hapis cezasının kanuni sonucu olarak, “TCK’nun 53/1-a-b-d-e bendindeki hakları kullanmaktan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nun 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmasına” karar verilmesi bozmayı gerektirmekte ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkrasının, “5237 sayılı TCK’nun 53/1-a,b,c,d,e maddesinde sayılan hak yoksunluklarının 53. maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar ve sanık hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğu” şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle CMUK’nun 322. maddesi ile tanınan yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, kısmen re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 06/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.