YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5332
KARAR NO : 2015/1873
KARAR TARİHİ : 30.03.2015
MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme, kasten yaralam, hakaret, tehdit, 6136 sayılı Kanuna muhalefet.
TÜRK MİLLETİ ADINA
1- Sanıklar .., .., .., .., .., .., .., .., .., .., .., .. hakkında kasten yaralama suçundan 5271 sayılı CMK’nun 231/5. maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itiraz yasa yoluna tabi olup temyiz kabiliyeti bulunmadığından, bu hususta mahallince değerlendirme yapılması mümkün görülmüştür.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık .. maktül .. kasten öldürme, mağdurlar …, .. ve .. kasten yaralama, mağdur .. karşı alanen hakaret ve 6136 sayılı Yasaya muhalefet suçları, sanık ..’un mağdur .. tehdit ve kasten yaralama, sanık .. mağdur .. telefonda hakaret ve kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç vasfı tayin edilmiş, tahrike ve takdire ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, katılanlar vekilinin sanık .. yönünden haksız tahrik bulunmadığına, takdiri indirim uygulanmaması gerektiğine, katılan sanıklar .. ve .. müdafiinin eksik araştırmaya, sübuta, lehe hükümlerin uygulanmamasına, katılan sanık .. ve müdafiinin meşru savunmaya, suç vasfına, sübuta yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanıklar hakkında verilen hapis cezalarının kanuni sonucu olarak, “TCK’nun 53/1-a-b-d-e bendindeki hakları kullanmaktan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, TCK’nun 53/1-c maddesindeki hakları kullanmaktan ise koşullu salıverilme tarihine kadar yoksun bırakılmalarına” karar verilmesi bozmayı gerektirmekte ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hüküm fıkralarının, “5237 sayılı TCK’nun 53/1-a,b,c,d,e maddesinde sayılan hak yoksunluklarının 53. maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar ve sanıklar hakkında kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından getirilen kısıtlamanın, 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca şartla salıverilme tarihine kadar geçerli olduğu” şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle CMUK’nun 322. maddesi ile tanınan yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 30/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.