Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/522 E. 2015/1150 K. 03.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/522
KARAR NO : 2015/1150
KARAR TARİHİ : 03.03.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’in mağdur ..’a yönelik kasten yaralama suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna uygun şekilde suç vasfı tayin, takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekcelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bozma nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir nedene dayanmayan ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Ancak,
Mağdur ..’un arkadaşlarının sanık ..’ı olaydan bir gün önce yaralamaları, olay günü de mağdur ve arkadaşlarının yine sanığa saldırmaları ve mağdurun sanığı darp etmesi şeklindeki haksız tahrik teşkil eden eylemleri nedeniyle, tahrik dolayısıyla 1/4 ile 3/4 arasında indirim öngören 5237 sayılı TCK’nın 29. maddesi gereğince uygulama yapılırken asgariye yakın oranda indirim yapılması yerine yazılı şekilde 1/4 oranında indirim yapılması suretiyle fazla ceza tayini,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün tebliğnamedeki düşünceye aykırı olarak (BOZULMASINA), 03/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.