YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5218
KARAR NO : 2015/3183
KARAR TARİHİ : 15.05.2015
Tebliğname No : 1 – 2013/312092
MAHKEMESİ : İstanbul Anadolu 7. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ VE NO : 10/04/2013, 2010/269 (E) ve 2013/64 (K)
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs
1) Gerekçeli karar başlığında “Kasten öldürmeye teşebbüs” yerine “Yaralama”, ibaresine yer verilmesi ve suç tarihinin “20.12.2009” yerine “27.10.2009” olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilebilir maddi hata kabul edilmiştir.
2) Dosya kapsamına göre, mağdurdan kaynaklanan ve sanık … yönelik haksız tahrik teşkil eden herhangi bir söz ve davranış bulunmadığı, mağdurdan sanık … yönelen ve hakaretten ibaret haksız eylem nedeniyle TCK’nun 29. maddesi uyarınca asgari oranda indirim yapılması gerektiği gözetilmeden her iki sanık hakkında yazılı şekilde 2/4 oranında indirim uygulanması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar … ile …’ın mağdur … “kasten öldürmeye teşebbüs” suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonucuna uygun şekilde suç niteliği tayin, kusurluluğu etkileyen sebeplerden eleştiri nedeni saklı kalmak üzere haksız tahrikin nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık Semih müdafiinin bir sebebe dayanmayan, sanık … müdafiinin suç vasfına, TCK’nun 27 ve 36. maddelerinin uygulanması
gerektiğine, haksız tahrikin derecesine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının 90. maddesi delaleti ile Ülkemizin de taraf olduğu Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi gereğince, ayrıca Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin, Sözleşmenin anılan maddesinde yer alan ücretsiz müdafii yardımından yararlanma koşullarından “adaletin selametinin gerektirmesi” kıstası ile ilgili yerleşmiş içtihatları da dikkate alınarak; sanıkların 5271 sayılı CMK’nun 150/2-3 maddesi gereğince kendilerine atanan müdafii yardımından ücretsiz olarak faydalanma hakları bulunduğu halde, müdafii ücretinin yargılama giderleri arasında gösterilmesi hukuka aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasında yer alan yargılama giderlerinden müdafii ücretinin çıkartılmasına ve yargılama giderleri toplamının 309.TL şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünceye uygun olarak (ONANMASINA), 15/05/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.