Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/5096 E. 2015/3539 K. 02.06.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5096
KARAR NO : 2015/3539
KARAR TARİHİ : 02.06.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, kullanma amacıyla uyuşturucu bulundurma

1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.03.2012 tarih ve 2011/785-2012/101 sayılı kararında açıklandığı üzere; “kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma” suçundan dolayı, TCK’nun 191. maddesinin suç ve karar tarihinde yürürlükte bulunan 2. fıkrası gereğince verilen “tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına” ilişkin kararın, sözü edilen fıkraya 6217 sayılı Kanunla eklenen cümlenin yürürlüğe girdiği 14.04.2011 tarihinden önce ya da sonra verilip verilmediğine bakılmaksızın, temyiz değil itiraz kanun yoluna tabi olması nedeniyle, mahallinde merciince karar verilmesi mümkün görülmekle, sanık … hakkında kullanmak amacıyla uyuşturucu madde bulundurma suçundan verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararı temyiz incelemesi dışında bırakılmıştır.
2- Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık …’ın katılan ….’ye karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, tahrike ve takdire dayalı cezayı azaltıcı
sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümde düzeltme nedeni dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin, kasta, meşru savunmaya, cezanın fazla olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Tayin olunan temel cezadan teşebbüs nedeniyle indirim uygulaması yapılırken uygulama maddesi gösterilmeyerek CMK.nun 232.maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı ise de; bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, hükmün 5-C fıkrasının 2. bendindeki takdiren ibaresinden önce gelmek üzere “TCK’nun 35/2. maddesi gereğince” ibaresinin hükme eklenmesi suretiyle CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 02/06/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.