YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5048
KARAR NO : 2015/1611
KARAR TARİHİ : 18.03.2015
MAHKEMESİ : Ağır ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma suçunu gizlemek için öldürmeye teşebbüs, nitelikli yağma, geceleyin nitelikli hırsızlık suçuna teşebbüs, konut dokunulmazlığını ihlal
TÜRK MİLLETİ ADINA
1-) Sanıklar .. ve ..’in adli sicil kayıtlarına göre, tekerrüre esas sabıkaları bulunduğu gözetilerek sanıklar hakkında TCK’nun 58. maddesi uyarınca tekerrür hükümlerinin uygulanması gerektiğinin düşünülmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2-) Toplanan deliller karar yerinde incelenip, suça sürüklenen çocuk ..’nin mağdur ..’e yönelik öldürmeye teşebbüs ve nitelikli yağma suçları ile sanıklar .. ve ..’in mağdurlar .. ve ..’ya yönelik geceleyin nitelikli hırsızlık suçuna teşebbüs ve geceleyin nitelikli şekilde konut dokunulmazlığını ihlal suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, suça sürüklenen çocuk .. yönünden kusurluluğu etkileyen nedenlerden yaş küçüklüğünün nitelik ve derecesi ile takdiri indirim sebebi takdir kılınmış, sanıklar .. ve .. yönünden ise cezayı azaltıcı bir sebep bulunmadığı takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık … ve müdafiilerinin yağma suçu yönünden suçun niteliğine, TCK.nun 62, 150 ve 168. maddelerinin uygulanması gerektiğine, öldürmeye teşebbüs suçu yönünden eksik incelemeye, suç kastı bulunmadığına, TCK.nun 62. maddesinin uygulanması gerektiğine, ceza miktarının fazla olduğuna vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanıklar .. ve .. hakkında geceleyin nitelikli şekilde hırsızlık suçuna teşebbüs ve geceleyin nitelikli şekilde konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından kurulan hükümler yönünden; Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK.nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıklar .. ve .. için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de; bu husus yeniden yargılama yapmayı gerektirmediğinden, zorunlu müdafii ücretlerinin tahsiline ilişkin paragrafın hükümden çıkarılmasına karar verilmek suretiyle CMUK.nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN hükümler ile suça sürüklenen çocuk .. hakkında nitelikli şekilde öldürmeye teşebbüs ve nitelikli yağma suçlarından kurulan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 18/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.