YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/5004
KARAR NO : 2015/214
KARAR TARİHİ : 26.01.2015
Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Öldürmeye teşebbüs, yaralama, konut dokunulmazlığını bozmak
1- Sanıklar A.. Ş.. ve R.. U..’nun, mağdur A.’i kasten silahla yaralama ve konut dokunulmazlığını bozma suçları ile ilgili olarak CMK.nun 231/5 maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, CMK.nun 231/12 maddesine göre itiraz yoluna tabi olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından inceleme dışı bırakılmıştır.
2- Sanık A. hakkında, mağdur A.’yi öldürmeye teşebbüs suçundan verilen hükmü suçtan doğrudan zarar görmeyen ve davada katılan sıfatı bulunmayan sanık R.’ın temyiz etme hak ve yetkisi bulunmadığından, sanık R. müdafiinin bu suça yönelen temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
3- Toplanan deliler karar yerinde incelenip, sanık A.. D..’ın, müdahil A.’yi silahla yaralama eylemini meşru savunma koşulları altında gerçekleştirdiği kabul edilerek hakkında ceza verilmesine yer olmadığına, sanıklar İ.. U.., H.. U.. ve H.. G..’ün müdahil sanık A.’i kasten silahla yaralama ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarını işlediklerine dair mahkumiyetlerine yeter nitelik ve derecede delil bulunmadığından bu suçlardan ayrı ayrı beraatlerine karar verilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, müdahil A.’nin eksik incelemeye, meşru savunma koşullarının gerçekleşmediğine, delillerin takdirinde hata edildiğine vesaireye, müdahil A.. D.. vekilinin sanıklar İ.. U.., H.. U.. ve H.. G..’ün kasten silahla yaralama ve konut dokunulmazlığını bozma suçlarından cezalandırılmaları gerektiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle: sanık A.. D..’ın yaşam hakkına yönelmiş gerçekleşen ve devam eden haksız saldırıyı o andaki hal ve koşullara göre saldırı ile orantılı biçimde defetme zorunluluğu ile mağdur A.’yi tek bıçak darbesi ile yaralama eylemini meşru savunma koşulları altında gerçekleştirdiği, meşru savunmada aşırıya kaçılmadığı anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK.nun 25 ve CMK.nun 223. maddeleri uyarınca sanığın beraatine karar verilmesi gerektiğinden, hüküm fıkrasındaki” CMK.nun 223/3-c” ibaresinin “CMK.nun 223/2-d” olarak değiştirilmesine, “ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve beraatine” ibaresinin eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, sanıklar A.. D.., İ.. U.., H.. U.. ve H.. G.. hakkında kurulan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA 26/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.