Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/4981 E. 2015/2110 K. 07.04.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4981
KARAR NO : 2015/2110
KARAR TARİHİ : 07.04.2015

MAHKEMESİ : Bakırköy 3. Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İştirak halinde kasten öldürme, kasten öldürmeye yardım, tasarlayarak öldürme.

Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar kasten öldürme; sanıklar kasten öldürmeye yardım suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ilişen cezalan azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, sanık hakkında kasten öldürmeye azmettirme suçu yönünden elde edilen delillerin mahkumiyete yeter derece ve nitelikte bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık müdafiinin bir sebebe dayanmayan; sanık müdafiilerinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede sübuta vesaireye; sanık müdafiilerinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede kararın usul ve yasaya aykırı olduğuna, delillerin hatalı değerlendirildiğine, eksik incelemeye, suça iştirakin derecesine, suç kastı bulunmadığına, haksız tahrike vesaireye; sanık müdafiinin eksik incelemeye, delillerin hatalı değerlendirildiğine, sübuta vesaireye; sanık müdafiinin eksik incelemeye, meşru savunmaya, suça iştirakin derecesine, haksız tahrike vesaireye; sanık müdafiinin delillerin hatalı değerlendirildiğine, sübuta, suça iştirakin derecesine vesaireye; sanık müdafiinin hukuka aykırı delil kullanıldığına, sübuta vesaireye; sanık müdafiinin delillerin hatalı değerlendirildiğine, sübuta vesaireye; o yer Cumhuriyet Savcısının sanıkların fikir ve irade birliği içinde tasarlayarak öldürme suçundan cezalandırılmaları gerektiğine, katılanlar vekilinin sanık Şükrü yönünden sübuta, diğer sanıklar için takdiri indirim yapılmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Sanıklardan tekerrüre esas adli sicil kaydı bulunduğu halde haklarında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmaması yasaya aykırı ise de bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak;
a- Sanık hakkındaki hükmün mahsus bölümüne “Sanığın Konya 7. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 28.01.2010 tarih 2009/1177 Esas-2010/6 Karar sayılı ilamı ile mala zarar verme suçundan aldığı 3 ay 10 gün hapis cezası nedeniyle TCK.nun 58/1-6 maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,”
b- Sanık hakkındaki hükmün mahsus bölümüne “Sanığın İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 15.03.2007 tarih 2006/131 Esas-2007/43 Karar sayılı ilamı ile uyuşturucu madde ticareti suçundan aldığı 4 yıl 2 ay hapis cezası nedeniyle TCK.nun 58/1-6 maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına,”İbarelerinin eklenmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümler ile sanıklar hakkındaki kısmen re’sen de temyize tabi mahkumiyet hükümleri ile sanık hakkındaki beraat hükmünün tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), ceza miktarına ve tutuklulukta geçen süreye göre sanıklar l müdafiileri ile sanık tahliye istemlerinin reddine, 07/04/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
07/04/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanıklar müdafii Avukatlar yokluklarında 09/04/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.