Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/4955 E. 2015/1262 K. 09.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4955
KARAR NO : 2015/1262
KARAR TARİHİ : 09.03.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme

TÜRK MİLLETİ ADINA
Sanık .. müdafii ve katılan vekilinin temyizi üzerine sanık .. hakkında kasten öldürme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü; katılan vekilinin temyizi üzerine sanık .. hakkında kasten öldürme suçundan kurulan beraat hükmü; Cumhuriyet savcısının temyizi üzerine sanık .. hakkında mağdur .., sanık .. ile suça sürüklenen çocuk .. hakkında ise mağdur .. yönelik kasten yaralama suçlarından kurulan beraat hükümleri ile sınırlı olarak yapılan incelemede:
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..’ın kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı tahrik ve takdiri indirim sebebinin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, sanık .. hakkında maktüle yönelik kasten öldürme, sanık .. hakkında mağdur ..’a yönelik kasten yaralama, sanık .. ile suça sürüklenen çocuk .. hakkında mağdur ..’a yönelik kasten yaralama suçlarından elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık .. müdafiinin duruşmalı inceleme ve temyiz dilekçesinde sübuta, öldürme kastı bulunmadığına ve bu nedenle suçun unsurlarının oluşmadığına, katılan .. vekilinin haksız tahrik bulunmadığına, suç vasfına, sanık .. hakkındaki beraat kararının hatalı olduğuna; Cumhuriyet savcısının sanıklar .. ve .. ile suça sürüklenen çocuk .. hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin tahsiline karar verilmesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanık ..’den tahsiline hükmedilen 182 TL müdafii ücretinin hükümden çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN ve resen de temyize tabi bulunan sanık İsmail hakkındaki kasten öldürme suçu ile sanıklar .., .. ve suça sürüklenen çocuk .. hakkındaki beraat hükümlerinin tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA), 09/03/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.
09/03/2015 gününde verilen işbu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık ..’ın müdafii Avukat …’in yokluğunda 12/03/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.