Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/4953 E. 2015/1397 K. 11.03.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4953
KARAR NO : 2015/1397
KARAR TARİHİ : 11.03.2015

MAHKEMESİ : Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye teşebbüs, silahla tehdit, hakaret, kasten silahla yaralama, kasten silahla yaralamaya azmettirme, 6136 sayılı Kanuna aykırılık

TÜRK MİLLETİ ADINA
1-) Sanık .. hakkında mağdur ..’e karşı silahlı tehdit ve mağdur ..’e karşı hakaret suçlarından açılan davalar yönünden zamanaşımı süresi içerisinde mahallinde hüküm kurulması mümkün görülmüştür.
2-) Sanık .. hakkında mağdur ..’u kasten öldürmeye teşebbüs, mağdur ..’a karşı silahlı tehdit, mağdur ..’a hakaret, mağdur ..’i kasten silahla yaralama, mağdur ..’i kasten silahla yaralamaya azmettirme, mağdur ..’i kasten silahla yaralama, mağdur ..’e karşı silahla tehdit ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından, sanık .. hakkında mağdur ..’u kasten öldürmeye teşebbüs, mağdurlar ..’i ve ..’i kasten silahla yaralama suçlarından, sanık .. hakkında mağdur ..’u kasten öldürmeye teşebbüs, mağdurlar ..’i, ..’i, ..’u ve ..’i kasten silahla yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıkların suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların nitelikleri tayin, takdire ilişen cezayı azaltıcı sebebin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri, düzeltme ve bozma nedenleri dışında isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık .. müdafiinin temyiz dilekçesinde ve duruşmalı incelemede yetersiz gerekçeye, eksik soruşturmaya, suç niteliğine, haksız tahrikin varlığına, TCK’nun 27 ve 28. maddeleri ile CMK’nun 231. maddesinin uygulanması gerektiğine yönelen, sanık .. ve müdafiinin suç niteliğine ilişen, sanık .. müdafiinin meşru savunmaya, suç niteliğine, haksız tahrikin varlığına yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
A-) Sanık .. hakkında mağdur ..’a karşı silahlı tehdit, mağdur ..’i kasten silahla yaralama, mağdur ..’i kasten silahla yaralamaya azmettirme, mağdur ..’i kasten silahla yaralama, mağdur ..’e karşı silahla tehdit ve 6136 sayılı Yasaya aykırılık suçlarından kurulan hükümler yönünden;
Sanığın Menderes Sulh Ceza Mahkemesi’nin 366-162 sayılı ilamı ile, 5237 sayılı TCK’nun 86/2. maddesi uyarınca aldığı 100 TL. kesin adli para cezasından ibaret mahkumiyetine ilişkin tekerrüre esas olmayan ilamı dikkate alınarak, hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi Yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden. CMUK’un 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak, tekerrüre ilişkin kısımların hüküm fıkralarından tümüyle çıkartılmasına karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükümler ile sanık .. hakkında mağdurlar ..’i ve ..’i kasten silahla yaralama suçlarından, sanık .. hakkında mağdurlar ..’i, ..’i, ..’u ve ..’i kasten silahla yaralama suçlarından kurulan hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA,
B- Sanıklar .., .. ve .. hakkında mağdur ..’u kasten öldürmeye teşebbüs, sanık .. hakkında mağdur ..’a hakaret suçlarından kurulan hükümler yönünden,
a-) Mağdur ..’u kasten öldürmeye teşebbüs suçundan, 9 yıldan 15 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK’nun 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında, tehlike ve zararın ağırlığı birlikte dikkate alınarak cezanın belirlenmesi gerekirken, yasal sınırın aşılması suretiyle 16 yıl hapis cezalarına hükmedilmesi,
b-)Sanık ..’a atılı hakaret suçunun soruşturulması ve kovuşturulmasının şikayete bağlı bulunduğu ve katılanın 10.07.2013 havale tarihli dilekçesi ile hükümden sonra şikayetinden vazgeçtiği anlaşıldığından, 5237 sayılı TCK.nun 73/6. maddesi gereğince şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususunda sanığın beyanı saptanarak sonucuna göre hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
c-) Sanık .. hakkında kurulan hükümlerde, sanığın Menderes Sulh Ceza Mahkemesinin 08.06.2010 tarihli 366-162 sayılı ilamı ile, 5237 sayılı TCK’nun 86/2. maddesi uyarınca 100 TL. kesin adli para cezasından ibaret mahkumiyetine ilişkin tekerrüre esas olmayan ilamı dikkate alınarak, mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş olup, sanıklar .., .. ve .. müdefiilerinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görüldüğünden kısmen re’sen de temyize tabi bulunan hükümlerin CMUK’nun 321. maddesi uyarınca tebliğnamedeki düşünce gibi BOZULMASINA, 11/03/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.
11/03/2015 gününde verilen iş bu karar Yargıtay Cumhuriyet Savcısı … huzurunda ve duruşmada savunmasını yapmış bulunan sanık .. müdafii Avukat ..’ın yokluğunda 12/03/2015 gününde usulen ve açık olarak anlatıldı.