Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/444 E. 2015/734 K. 17.02.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/444
KARAR NO : 2015/734
KARAR TARİHİ : 17.02.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürmeye kalkışmak, yaralamak

1)Oluşa ve dosya içeriğine göre, mağdurlar ve arkadaşlarının sanığın kardeşine küfür etmelerinden ibaret haksız tahrik teşkil eden davranışları nedeniyle 1/4 ile 3/4 arasında ceza indirimi öngören 5237 sayılı TCK’nun 29. maddesi ile yapılan uygulama sırasında asgari düzeyde indirim yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde 1/3 oranında indirim uygulanması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
2)Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık..’ın mağdurlar..t ve.. ..’ı kasten yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçların niteliği tayin, takdire ve eleştiri nedeni dışında tahrike ilişen cezayı azaltıcı sebeplerin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunması inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen kabul kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafilerinin meşru savunmaya, meşru savunmada sınırın aşıldığına, suç vasfına, teşdidin yersiz olduğuna, haksız tahrik indiriminin az olduğuna yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Sanık hakkında mağdur…’a yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükümde mağdurun hayati tehlike geçirmiş olması nedeniyle TCK’nun 87/1. maddesi ile yapılan uygulama sırasında “d” bendinin hükümde gösterilmemesi ve Türkiye
.Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi gereğince, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Kanunun 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği gözetilmeksizin, yazılı biçimde zorunlu müdafii ücretinin sanıktan tahsiline karar verilmesi, kanuna aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden CMUK’nun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan “87/1” ibaresinin “87/1-d” şeklinde ve yargılama giderlerinin yer aldığı hüküm fıkrasından zorunlu müdafii ücretinin çıkartılarak, “254 TL” olan yargılama giderleri toplamının “82 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN, hükmün kısmen tebliğnamedeki düşünce gibi (ONANMASINA) 17/02/2015 gününde oybirliği ile karar verildi.