Yargıtay Kararı 1. Ceza Dairesi 2014/4293 E. 2015/40 K. 19.01.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 1. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2014/4293
KARAR NO : 2015/40
KARAR TARİHİ : 19.01.2015

Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralamak

1- Sanıklar …. ve …. hakkında mağdur ….’yü kasten silahla yaralama suçundan doğrudan hükmolunan 3000 TL Adli para cezası karar tarih itibariyle kesin nitelikte olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanık … müdafii ile sanık ….’nin bu suçtan kurulan hükme yönelik temyiz istemlerinin reddine karar verilmiştir.
2- Sanıklar ….., …… ve … ….’in konut dokunulmazlığını bozma suçları ile ilgili olarak CMK’nun 231/5 maddesi uyarınca verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin karar, CMK’nun 231/12 maddesine göre itiraz yoluna tabi olup, temyiz kabiliyeti bulunmadığından, sanıklar hakkında bu suçtan kurulan hükümler inceleme dışı bırakılmıştır.
3a-Sanık ……’ın, mağdur ……’ı kasten silahla yaralama suçunda, mağdurdan kaynaklanan ve sanığa yönelen haksız fiil olarak nitelendirilebilecek herhangi bir söz ve davranış bulunmadığı halde, sanık lehine haksız tahrik hükmünün uygulanması suretiyle eksik ceza tayini,
b-Sanık …. ….. hakkında mağdur ….’yı kasten silahla yaralama suçunda TCK’nun 86/1, 3-e, 87/1-d, son maddeleri uygulanması suretiyle belirlenen 5 yıl hapis cezasından takdiri indirim nedeniyle aynı kanunun 62. maddesi ile 1/6 oranında yapılan indim sonucu “4 yıl 2 ay” hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken “3 yıl 1 ay 15 gün” hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza tayini,
aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
4-Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanıklar …… ve .. …’in mağdur ……’ı kasten silahla yaralama suçlarının sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suçlarının niteliği tayin, sanık ….’nın suçunda cezayı azaltıcı takdiri indirim sebebinin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle değerlendirilip kısmen reddedilmiş, incelenen dosyaya göre verilen hükümlerde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında isabetsizlik görülmediğinden, sanık ….. müdafiinin usule, haksız tahrik nedeniyle yapılan indirimin az olduğuna, TCK’nun 50, 51 ve CMK’nun 231 maddelerinin uygulanması gerektiğine vesaireye, sanık …’nin eksik incelemeye, sübuta, gerekçeye, delillerin takdirinde hata edildiğine vesaireye yönelen ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle; sanık …’nin, mağdur …’yı kasten silahla yaralama suçunda, sanık ile mağdurun kardeş olmadıkları gibi aralarında altsoy, üst soy ilişkiside bulunmadığından TCK’nun 86. madeninin 3 fıkrasının (a) bendinin olayda uygulama yeri olmadığının gözetilmemesi, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’nın 90. maddesi son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin 6/3-c maddesi uyarınca, 5271 sayılı CMK’nun 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafii ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanık için baro tarafından görevlendirilen zorunlu müdafii ücretlerinin sanıktan alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretlerin Adalet Bakanlığı bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeksizin, yazılı şekilde zorunlu müdafii ücretlerinin sanıklardan tahsiline karar verilmesi, yasaya aykırı ise de bu hususlar yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, sanık ….’nin mağdur ……’yı kasten silahla yaralama suçunda hüküm fıkrasının mahsus bölümündeki “TCK’nun 86/3-a-e maddesi” ibaresinin “TCK’nun 86/3-e maddesi” olarak değiştirilmesine, sanıklardan alınmasına karar verilen “1.073.25 TL” yargılama giderleri toplamından zorunlu müdafii ücretleri tutarı olan “853.00 TL” çıkartılarak, sanıklardan alınması gereken yargılama giderleri toplamının “220.25 TL” olarak değiştirilmesine karar verilmek suretiyle CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak DÜZELTİLEN, hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 19/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.